KJV

1  A Psalm⁴²¹⁰ of David.¹⁷³² Hear⁸⁰⁸⁵ my prayer,⁸⁶⁰⁵ O LORD,³⁰⁶⁸ give ear²³⁸ to⁴¹³ my supplications:⁸⁴⁶⁹ in thy faithfulness⁵³⁰ answer⁶⁰³⁰ me, and in thy righteousness.⁶⁶⁶⁶

2  And enter⁹³⁵ not⁴⁰⁸ into judgment⁴⁹⁴¹ with⁸⁵⁴ thy servant:⁵⁶⁵⁰ for³⁵⁸⁸ in thy sight⁶⁴⁴⁰ shall no³⁸⁰⁸ man³⁶⁰⁵ living²⁴¹⁶ be justified.⁶⁶⁶³

3  For³⁵⁸⁸ the enemy³⁴¹ hath persecuted⁷²⁹¹ my soul;⁵³¹⁵ he hath smitten¹⁷⁹² my life²⁴¹⁶ down to the ground;⁷⁷⁶ he hath made me to dwell³⁴²⁷ in darkness,⁴²⁸⁵ as those that have been long⁵⁷⁶⁹ dead.⁴¹⁹¹

4  Therefore is my spirit⁷³⁰⁷ overwhelmed⁵⁸⁴⁸ within⁵⁹²¹ me; my heart³⁸²⁰ within⁸⁴³² me is desolate.⁸⁰⁷⁴

5  I remember²¹⁴² the days³¹¹⁷ of old;^{4480 6924} I meditate¹⁸⁹⁷ on all³⁶⁰⁵ thy works;⁶⁴⁶⁷ I muse⁷⁸⁷⁸ on the work⁴⁶³⁹ of thy hands.³⁰²⁷

6  I stretch forth⁶⁵⁶⁶ my hands³⁰²⁷ unto thee:⁴¹³ my soul⁵³¹⁵ thirsteth after thee, as a thirsty⁵⁸⁸⁹ land.⁷⁷⁶ Selah.⁵⁵⁴²

7  Hear⁶⁰³⁰ me speedily,⁴¹¹⁶ O LORD:³⁰⁶⁸ my spirit⁷³⁰⁷ faileth:³⁶¹⁵ hide⁵⁶⁴¹ not⁴⁰⁸ thy face⁶⁴⁴⁰ from⁴⁴⁸⁰ me, lest I be like⁴⁹¹¹ unto⁵⁹⁷³ them that go down³³⁸¹ into the pit.⁹⁵³

8  Cause me to hear⁸⁰⁸⁵ thy lovingkindness²⁶¹⁷ in the morning;¹²⁴² for³⁵⁸⁸ in thee do I trust:⁹⁸² cause me to know³⁰⁴⁵ the way¹⁸⁷⁰ wherein²⁰⁹⁸ I should walk;¹⁹⁸⁰ for³⁵⁸⁸ I lift up⁵³⁷⁵ my soul⁵³¹⁵ unto⁴¹³ thee.

9  Deliver⁵³³⁷ me, O LORD,³⁰⁶⁸ from mine enemies:^{4480 341} I flee unto thee to hide me.^{3680 413}

10  Teach³⁹²⁵ me to do⁶²¹³ thy will;⁷⁵²² for³⁵⁸⁸ thou⁸⁵⁹ art my God:⁴³⁰ thy spirit⁷³⁰⁷ is good;²⁸⁹⁶ lead⁵¹⁴⁸ me into the land⁷⁷⁶ of uprightness.⁴³³⁴

11  Quicken²⁴²¹ me, O LORD,³⁰⁶⁸ for thy name's sake:^{4616 8034} for thy righteousness'⁶⁶⁶⁶ sake bring my soul out^{3318 5315} of trouble.^{4480 6869}

12  And of thy mercy²⁶¹⁷ cut off⁶⁷⁸⁹ mine enemies,³⁴¹ and destroy⁶ all³⁶⁰⁵ them that afflict⁶⁸⁸⁷ my soul:⁵³¹⁵ for³⁵⁸⁸ I⁵⁸⁹ am thy servant.⁵⁶⁵⁰

Sep

1 τῷ Δαυιδ πρὸς τὸν Γολιαδ εὐλογητὸς κύριος ὁ θεός μου ὁ διδάσκων τὰς χεῖράς μου εἰς παράταξιν τοὺς δακτύλους μου εἰς πόλεμον

2 ἔλεός μου καὶ καταφυγή μου ἀντιλήμπτωρ μου καὶ ῥύστης μου ὑπερασπιστής μου καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ ἤλπισα ὁ ὑποτάσσων τὸν λαόν μου ὑπ᾽ ἐμέ

3 κύριε τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι ἐγνώσθης αὐτῷ ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι λογίζῃ αὐτόν

4 ἄνθρωπος ματαιότητι ὡμοιώθη αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡσεὶ σκιὰ παράγουσιν

5 κύριε κλῖνον οὐρανούς σου καὶ κατάβηθι ἅψαι τῶν ὀρέων καὶ καπνισθήσονται

6 ἄστραψον ἀστραπὴν καὶ σκορπιεῖς αὐτούς ἐξαπόστειλον τὰ βέλη σου καὶ συνταράξεις αὐτούς

7 ἐξαπόστειλον τὴν χεῖρά σου ἐξ ὕψους ἐξελοῦ με καὶ ῥῦσαί με ἐξ ὑδάτων πολλῶν ἐκ χειρὸς υἱῶν ἀλλοτρίων

8 ὧν τὸ στόμα ἐλάλησεν ματαιότητα καὶ ἡ δεξιὰ αὐτῶν δεξιὰ ἀδικίας

9 ὁ θεός ᾠδὴν καινὴν ᾄσομαί σοι ἐν ψαλτηρίῳ δεκαχόρδῳ ψαλῶ σοι

10 τῷ διδόντι τὴν σωτηρίαν τοῖς βασιλεῦσιν τῷ λυτρουμένῳ Δαυιδ τὸν δοῦλον αὐτοῦ ἐκ ῥομφαίας πονηρᾶς

11 ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με ἐκ χειρὸς υἱῶν ἀλλοτρίων ὧν τὸ στόμα ἐλάλησεν ματαιότητα καὶ ἡ δεξιὰ αὐτῶν δεξιὰ ἀδικίας

12 ὧν οἱ υἱοὶ ὡς νεόφυτα ἡδρυμμένα ἐν τῇ νεότητι αὐτῶν αἱ θυγατέρες αὐτῶν κεκαλλωπισμέναι περικεκοσμημέναι ὡς ὁμοίωμα ναοῦ

13 τὰ ταμίεια αὐτῶν πλήρη ἐξερευγόμενα ἐκ τούτου εἰς τοῦτο τὰ πρόβατα αὐτῶν πολυτόκα πληθύνοντα ἐν ταῖς ἐξόδοις αὐτῶν

14 οἱ βόες αὐτῶν παχεῖς οὐκ ἔστιν κατάπτωμα φραγμοῦ οὐδὲ διέξοδος οὐδὲ κραυγὴ ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῶν

15 ἐμακάρισαν τὸν λαόν ᾧ ταῦτά ἐστιν μακάριος ὁ λαός οὗ κύριος ὁ θεὸς αὐτοῦ

Tan

‎1 ‏מִזְמ֗וֹר לְדָ֫וִ֥ד יְהוָ֤ה׀ שְׁמַ֬ע תְּפִלָּתִ֗י הַאֲזִ֥ינָה אֶל־תַּחֲנוּנַ֑י בֶּאֱמֻנָתְךָ֥ עֲ֝נֵ֗נִי בְּצִדְקָתֶֽךָ׃

‎2 ‏וְאַל־תָּב֣וֹא בְ֭מִשְׁפָּט אֶת־עַבְדֶּ֑ךָ כִּ֤י לֹֽא־יִצְדַּ֖ק לְפָנֶ֣יךָ כָל־חָֽי׃

‎3 ‏כִּ֥י רָ֘דַ֤ף אוֹיֵ֨ב׀ נַפְשִׁ֗י דִּכָּ֣א לָ֭אָרֶץ חַיָּתִ֑י הוֹשִׁיבַ֥נִי בְ֝מַחֲשַׁכִּ֗ים כְּמֵתֵ֥י עוֹלָֽם׃

‎4 ‏וַתִּתְעַטֵּ֣ף עָלַ֣י רוּחִ֑י בְּ֝תוֹכִ֗י יִשְׁתּוֹמֵ֥ם לִבִּֽי׃

‎5 ‏זָ֘כַ֤רְתִּי יָמִ֨ים׀ מִקֶּ֗דֶם הָגִ֥יתִי בְכָל־פָּעֳלֶ֑ךָ בְּֽמַעֲשֵׂ֖ה יָדֶ֣יךָ אֲשׂוֹחֵֽחַ׃

‎6 ‏פֵּרַ֣שְׂתִּי יָדַ֣י אֵלֶ֑יךָ נַפְשִׁ֓י׀ כְּאֶֽרֶץ־עֲיֵפָ֖ה לְךָ֣ סֶֽלָה׃

‎7 ‏מַ֘הֵ֤ר עֲנֵ֨נִי׀ יְהוָה֮ כָּלְתָ֪ה ר֫וּחִ֥י אַל־תַּסְתֵּ֣ר פָּנֶ֣יךָ מִמֶּ֑נִּי וְ֝נִמְשַׁ֗לְתִּי עִם־יֹ֥רְדֵי בֽוֹר׃

‎8 ‏הַשְׁמִ֘יעֵ֤נִי בַבֹּ֨קֶר׀ חַסְדֶּךָ֮ כִּֽי־בְךָ֪ בָ֫טָ֥חְתִּי הוֹדִיעֵ֗נִי דֶּֽרֶךְ־ז֥וּ אֵלֵ֑ךְ כִּֽי־אֵ֝לֶיךָ נָשָׂ֥אתִי נַפְשִֽׁי׃

‎9 ‏הַצִּילֵ֖נִי מֵאֹיְבַ֥י׀ יְהוָ֗ה אֵלֶ֥יךָ כִסִּֽתִי׃

‎10 ‏לַמְּדֵ֤נִי׀ לַֽעֲשׂ֣וֹת רְצוֹנֶךָ֮ כִּֽי־אַתָּ֪ה אֱל֫וֹהָ֥י רוּחֲךָ֥ טוֹבָ֑ה תַּ֝נְחֵ֗נִי בְּאֶ֣רֶץ מִישֽׁוֹר׃

‎11 ‏לְמַֽעַן־שִׁמְךָ֣ יְהוָ֣ה תְּחַיֵּ֑נִי בְּצִדְקָתְךָ֓׀ תוֹצִ֖יא מִצָּרָ֣ה נַפְשִֽׁי׃

‎12 ‏וּֽבְחַסְדְּךָ֮ תַּצְמִ֪ית אֹ֫יְבָ֥י וְֽ֭הַאֲבַדְתָּ כָּל־צֹרֲרֵ֣י נַפְשִׁ֑י כִּ֝֗י אֲנִ֣י עַבְדֶּֽךָ׃

Vul

1 Psalmus David. Adversus Goliath. [Benedictus Dominus Deus meus,
qui docet manus meas ad prælium,
et digitos meos ad bellum.

2 Misericordia mea et refugium meum;
susceptor meus et liberator meus;
protector meus, et in ipso speravi,
qui subdit populum meum sub me.

3 Domine, quid est homo, quia innotuisti ei?
aut filius hominis, quia reputas eum?

4 Homo vanitati similis factus est;
dies ejus sicut umbra prætereunt.

5 Domine, inclina cælos tuos, et descende;
tange montes, et fumigabunt.

6 Fulgura coruscationem, et dissipabis eos;
emitte sagittas tuas, et conturbabis eos.

7 Emitte manum tuam de alto: eripe me,
et libera me de aquis multis,
de manu filiorum alienorum:

8 quorum os locutum est vanitatem,
et dextera eorum dextera iniquitatis.

9 Deus, canticum novum cantabo tibi;
in psalterio decachordo psallam tibi.

10 Qui das salutem regibus,
qui redemisti David servum tuum de gladio maligno,

11 eripe me, et erue me de manu filiorum alienorum,
quorum os locutum est vanitatem,
et dextera eorum dextera iniquitatis.

12 Quorum filii sicut novellæ plantationes in juventute sua;
filiæ eorum compositæ,
circumornatæ ut similitudo templi.

13 Promptuaria eorum plena, eructantia ex hoc in illud;
oves eorum fœtosæ, abundantes in egressibus suis;

14 boves eorum crassæ.
Non est ruina maceriæ, neque transitus,
neque clamor in plateis eorum.

15 Beatum dixerunt populum cui hæc sunt;
beatus populus cujus Dominus Deus ejus.]