Bible  Index 
Psalms Index
  Previous  Next 

Psalms 118

KJV

1  O give thanks3034 unto the LORD;3068 for3588 he is good:2896 because3588 his mercy2617 endureth forever.5769

2  Let Israel3478 now4994 say,559 that3588 his mercy2617 endureth forever.5769

3  Let the house1004 of Aaron175 now4994 say,559 that3588 his mercy2617 endureth forever.5769

4  Let them now4994 that fear3373 the LORD3068 say,559 that3588 his mercy2617 endureth forever.5769

5  I called upon7121 the LORD3050 in4480 distress:4712 the LORD3050 answered6030 me, and set me in a large place.4800

6  The LORD3068 is on my side; I will not3808 fear:3372 what4100 can man120 do6213 unto me?

7  The LORD3068 taketh my part with them that help5826 me: therefore shall I589 see7200 my desire upon them that hate8130 me.

8  It is better2896 to trust2620 in the LORD3068 than to put confidence4480 982 in man.120

9  It is better2896 to trust2620 in the LORD3068 than to put confidence4480 982 in princes.5081

10  All3605 nations1471 compassed me about:5437 but in the name8034 of the LORD3068 will I destroy4135 them.

11  They compassed me about;5437 yea,1571 they compassed me about:5437 but in the name8034 of the LORD3068 I will destroy4135 them.

12  They compassed me about5437 like bees;1682 they are quenched1846 as the fire784 of thorns:6975 for in the name8034 of the LORD3068 I will destroy4135 them.

13  Thou hast thrust sore1760 1760 at me that I might fall:5307 but the LORD3068 helped5826 me.

14  The LORD3050 is my strength5797 and song,2176 and is become1961 my salvation.3444

15  The voice6963 of rejoicing7440 and salvation3444 is in the tabernacles168 of the righteous:6662 the right hand3225 of the LORD3068 doeth6213 valiantly.2428

16  The right hand3225 of the LORD3068 is exalted:7311 the right hand3225 of the LORD3068 doeth6213 valiantly.2428

17  I shall not3808 die,4191 but3588 live,2421 and declare5608 the works4639 of the LORD.3050

18  The LORD3050 hath chastened me sore:3256 3256 but he hath not3808 given me over5414 unto death.4194

19  Open6605 to me the gates8179 of righteousness:6664 I will go935 into them, and I will praise3034 the LORD:3050

20  This2088 gate8179 of the LORD,3068 into which the righteous6662 shall enter.935

21  I will praise3034 thee: for3588 thou hast heard6030 me, and art become1961 my salvation.3444

22  The stone68 which the builders1129 refused3988 is become1961 the head7218 stone of the corner.6438

23  This2063 is1961 the LORD's3068 doing;4480 854 it1931 is marvelous6381 in our eyes.5869

24  This2088 is the day3117 which the LORD3068 hath made;6213 we will rejoice1523 and be glad8055 in it.

25  Save3467 now,4994 I beseech577 thee, O LORD:3068 O LORD,3068 I beseech577 thee, send now4994 prosperity.6743

26  Blessed1288 be he that cometh935 in the name8034 of the LORD:3068 we have blessed1288 you out of the house4480 1004 of the LORD.3068

27  God410 is the LORD,3068 which hath showed us light:215 bind631 the sacrifice2282 with cords,5688 even unto5704 the horns7161 of the altar.4196

28  Thou859 art my God,410 and I will praise3034 thee: thou art my God,430 I will exalt7311 thee.

29  O give thanks3034 unto the LORD;3068 for3588 he is good:2896 for3588 his mercy2617 endureth forever.5769

Sep

1 αλληλουια α# αλφ μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ κυρίου

2 μακάριοι οἱ ἐξερευνῶντες τὰ μαρτύρια αὐτοῦ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ἐκζητήσουσιν αὐτόν

3 οὐ γὰρ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ ἐπορεύθησαν

4 σὺ ἐνετείλω τὰς ἐντολάς σου φυλάξασθαι σφόδρα

5 ὄφελον κατευθυνθείησαν αἱ ὁδοί μου τοῦ φυλάξασθαι τὰ δικαιώματά σου

6 τότε οὐ μὴ ἐπαισχυνθῶ ἐν τῷ με ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάσας τὰς ἐντολάς σου

7 ἐξομολογήσομαί σοι κύριε ἐν εὐθύτητι καρδίας ἐν τῷ μεμαθηκέναι με τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου

8 τὰ δικαιώματά σου φυλάξω μή με ἐγκαταλίπῃς ἕως σφόδρα

9 β# βηθ ἐν τίνι κατορθώσει ὁ νεώτερος τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φυλάσσεσθαι τοὺς λόγους σου

10 ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξεζήτησά σε μὴ ἀπώσῃ με ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου

11 ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου ὅπως ἂν μὴ ἁμάρτω σοι

12 εὐλογητὸς εἶ κύριε δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου

13 ἐν τοῖς χείλεσίν μου ἐξήγγειλα πάντα τὰ κρίματα τοῦ στόματός σου

14 ἐν τῇ ὁδῷ τῶν μαρτυρίων σου ἐτέρφθην ὡς ἐπὶ παντὶ πλούτῳ

15 ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου ἀδολεσχήσω καὶ κατανοήσω τὰς ὁδούς σου

16 ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου μελετήσω οὐκ ἐπιλήσομαι τῶν λόγων σου

17 γ# γιμαλ ἀνταπόδος τῷ δούλῳ σου ζήσομαι καὶ φυλάξω τοὺς λόγους σου

18 ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσιά σου ἐκ τοῦ νόμου σου

19 πάροικος ἐγώ εἰμι ἐν τῇ γῇ μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ᾽ ἐμοῦ τὰς ἐντολάς σου

20 ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆσαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ

21 ἐπετίμησας ὑπερηφάνοις ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίνοντες ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου

22 περίελε ἀπ᾽ ἐμοῦ ὄνειδος καὶ ἐξουδένωσιν ὅτι τὰ μαρτύριά σου ἐξεζήτησα

23 καὶ γὰρ ἐκάθισαν ἄρχοντες καὶ κατ᾽ ἐμοῦ κατελάλουν ὁ δὲ δοῦλός σου ἠδολέσχει ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου

24 καὶ γὰρ τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστιν καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώματά σου

25 δ# δελθ ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου

26 τὰς ὁδούς μου ἐξήγγειλα καὶ ἐπήκουσάς μου δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου

27 ὁδὸν δικαιωμάτων σου συνέτισόν με καὶ ἀδολεσχήσω ἐν τοῖς θαυμασίοις σου

28 ἔσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπὸ ἀκηδίας βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου

29 ὁδὸν ἀδικίας ἀπόστησον ἀπ᾽ ἐμοῦ καὶ τῷ νόμῳ σου ἐλέησόν με

30 ὁδὸν ἀληθείας ᾑρετισάμην τὰ κρίματά σου οὐκ ἐπελαθόμην

31 ἐκολλήθην τοῖς μαρτυρίοις σου κύριε μή με καταισχύνῃς

32 ὁδὸν ἐντολῶν σου ἔδραμον ὅταν ἐπλάτυνας τὴν καρδίαν μου

33 ε# η νομοθέτησόν με κύριε τὴν ὁδὸν τῶν δικαιωμάτων σου καὶ ἐκζητήσω αὐτὴν διὰ παντός

34 συνέτισόν με καὶ ἐξερευνήσω τὸν νόμον σου καὶ φυλάξω αὐτὸν ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου

35 ὁδήγησόν με ἐν τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὅτι αὐτὴν ἠθέλησα

36 κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ μαρτύριά σου καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν

37 ἀπόστρεψον τοὺς ὀφθαλμούς μου τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα ἐν τῇ ὁδῷ σου ζῆσόν με

38 στῆσον τῷ δούλῳ σου τὸ λόγιόν σου εἰς τὸν φόβον σου

39 περίελε τὸν ὀνειδισμόν μου ὃν ὑπώπτευσα τὰ γὰρ κρίματά σου χρηστά

40 ἰδοὺ ἐπεθύμησα τὰς ἐντολάς σου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ζῆσόν με

41 ϝ# ουαυ καὶ ἔλθοι ἐπ᾽ ἐμὲ τὸ ἔλεός σου κύριε τὸ σωτήριόν σου κατὰ τὸ λόγιόν σου

42 καὶ ἀποκριθήσομαι τοῖς ὀνειδίζουσί με λόγον ὅτι ἤλπισα ἐπὶ τοὺς λόγους σου

43 καὶ μὴ περιέλῃς ἐκ τοῦ στόματός μου λόγον ἀληθείας ἕως σφόδρα ὅτι ἐπὶ τὰ κρίματά σου ἐπήλπισα

44 καὶ φυλάξω τὸν νόμον σου διὰ παντός εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος

45 καὶ ἐπορευόμην ἐν πλατυσμῷ ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐξεζήτησα

46 καὶ ἐλάλουν ἐν τοῖς μαρτυρίοις σου ἐναντίον βασιλέων καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην

47 καὶ ἐμελέτων ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου αἷς ἠγάπησα σφόδρα

48 καὶ ἦρα τὰς χεῖράς μου πρὸς τὰς ἐντολάς σου ἃς ἠγάπησα καὶ ἠδολέσχουν ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου

49 ζ# ζαι μνήσθητι τὸν λόγον σου τῷ δούλῳ σου ᾧ ἐπήλπισάς με

50 αὕτη με παρεκάλεσεν ἐν τῇ ταπεινώσει μου ὅτι τὸ λόγιόν σου ἔζησέν με

51 ὑπερήφανοι παρηνόμουν ἕως σφόδρα ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐξέκλινα

52 ἐμνήσθην τῶν κριμάτων σου ἀπ᾽ αἰῶνος κύριε καὶ παρεκλήθην

53 ἀθυμία κατέσχεν με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου

54 ψαλτὰ ἦσάν μοι τὰ δικαιώματά σου ἐν τόπῳ παροικίας μου

55 ἐμνήσθην ἐν νυκτὶ τοῦ ὀνόματός σου κύριε καὶ ἐφύλαξα τὸν νόμον σου

56 αὕτη ἐγενήθη μοι ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα

57 η# ηθ μερίς μου κύριε εἶπα φυλάξασθαι τὸν νόμον σου

58 ἐδεήθην τοῦ προσώπου σου ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐλέησόν με κατὰ τὸ λόγιόν σου

59 διελογισάμην τὰς ὁδούς σου καὶ ἐπέστρεψα τοὺς πόδας μου εἰς τὰ μαρτύριά σου

60 ἡτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην τοῦ φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς σου

61 σχοινία ἁμαρτωλῶν περιεπλάκησάν μοι καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην

62 μεσονύκτιον ἐξηγειρόμην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου

63 μέτοχος ἐγώ εἰμι πάντων τῶν φοβουμένων σε καὶ τῶν φυλασσόντων τὰς ἐντολάς σου

64 τοῦ ἐλέους σου κύριε πλήρης ἡ γῆ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με

65 θ# τηθ χρηστότητα ἐποίησας μετὰ τοῦ δούλου σου κύριε κατὰ τὸν λόγον σου

66 χρηστότητα καὶ παιδείαν καὶ γνῶσιν δίδαξόν με ὅτι ταῖς ἐντολαῖς σου ἐπίστευσα

67 πρὸ τοῦ με ταπεινωθῆναι ἐγὼ ἐπλημμέλησα διὰ τοῦτο τὸ λόγιόν σου ἐφύλαξα

68 χρηστὸς εἶ σύ κύριε καὶ ἐν τῇ χρηστότητί σου δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου

69 ἐπληθύνθη ἐπ᾽ ἐμὲ ἀδικία ὑπερηφάνων ἐγὼ δὲ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξερευνήσω τὰς ἐντολάς σου

70 ἐτυρώθη ὡς γάλα ἡ καρδία αὐτῶν ἐγὼ δὲ τὸν νόμον σου ἐμελέτησα

71 ἀγαθόν μοι ὅτι ἐταπείνωσάς με ὅπως ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου

72 ἀγαθόν μοι ὁ νόμος τοῦ στόματός σου ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου

73 ι# ιωθ αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν με καὶ ἔπλασάν με συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς ἐντολάς σου

74 οἱ φοβούμενοί σε ὄψονταί με καὶ εὐφρανθήσονται ὅτι εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα

75 ἔγνων κύριε ὅτι δικαιοσύνη τὰ κρίματά σου καὶ ἀληθείᾳ ἐταπείνωσάς με

76 γενηθήτω δὴ τὸ ἔλεός σου τοῦ παρακαλέσαι με κατὰ τὸ λόγιόν σου τῷ δούλῳ σου

77 ἐλθέτωσάν μοι οἱ οἰκτιρμοί σου καὶ ζήσομαι ὅτι ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν

78 αἰσχυνθήτωσαν ὑπερήφανοι ὅτι ἀδίκως ἠνόμησαν εἰς ἐμέ ἐγὼ δὲ ἀδολεσχήσω ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου

79 ἐπιστρεψάτωσάν μοι οἱ φοβούμενοί σε καὶ οἱ γινώσκοντες τὰ μαρτύριά σου

80 γενηθήτω ἡ καρδία μου ἄμωμος ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου ὅπως ἂν μὴ αἰσχυνθῶ

81 ια# χαφ ἐκλείπει εἰς τὸ σωτήριόν σου ἡ ψυχή μου καὶ εἰς τὸν λόγον σου ἐπήλπισα

82 ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοί μου εἰς τὸ λόγιόν σου λέγοντες πότε παρακαλέσεις με

83 ὅτι ἐγενήθην ὡς ἀσκὸς ἐν πάχνῃ τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην

84 πόσαι εἰσὶν αἱ ἡμέραι τοῦ δούλου σου πότε ποιήσεις μοι ἐκ τῶν καταδιωκόντων με κρίσιν

85 διηγήσαντό μοι παράνομοι ἀδολεσχίας ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ὁ νόμος σου κύριε

86 πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου ἀλήθεια ἀδίκως κατεδίωξάν με βοήθησόν μοι

87 παρὰ βραχὺ συνετέλεσάν με ἐν τῇ γῇ ἐγὼ δὲ οὐκ ἐγκατέλιπον τὰς ἐντολάς σου

88 κατὰ τὸ ἔλεός σου ζῆσόν με καὶ φυλάξω τὰ μαρτύρια τοῦ στόματός σου

89 ιβ# λαβδ εἰς τὸν αἰῶνα κύριε ὁ λόγος σου διαμένει ἐν τῷ οὐρανῷ

90 εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἡ ἀλήθειά σου ἐθεμελίωσας τὴν γῆν καὶ διαμένει

91 τῇ διατάξει σου διαμένει ἡ ἡμέρα ὅτι τὰ σύμπαντα δοῦλα σά

92 εἰ μὴ ὅτι ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν τότε ἂν ἀπωλόμην ἐν τῇ ταπεινώσει μου

93 εἰς τὸν αἰῶνα οὐ μὴ ἐπιλάθωμαι τῶν δικαιωμάτων σου ὅτι ἐν αὐτοῖς ἔζησάς με κύριε

94 σός εἰμι ἐγώ σῶσόν με ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα

95 ἐμὲ ὑπέμειναν ἁμαρτωλοὶ τοῦ ἀπολέσαι με τὰ μαρτύριά σου συνῆκα

96 πάσης συντελείας εἶδον πέρας πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφόδρα

97 ιγ# μημ ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου κύριε ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μού ἐστιν

98 ὑπὲρ τοὺς ἐχθρούς μου ἐσόφισάς με τὴν ἐντολήν σου ὅτι εἰς τὸν αἰῶνά μοί ἐστιν

99 ὑπὲρ πάντας τοὺς διδάσκοντάς με συνῆκα ὅτι τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστιν

100 ὑπὲρ πρεσβυτέρους συνῆκα ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐξεζήτησα

101 ἐκ πάσης ὁδοῦ πονηρᾶς ἐκώλυσα τοὺς πόδας μου ὅπως ἂν φυλάξω τοὺς λόγους σου

102 ἀπὸ τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάς μοι

103 ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον τῷ στόματί μου

104 ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα διὰ τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδὸν ἀδικίας ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάς μοι

105 ιδ# νουν λύχνος τοῖς ποσίν μου ὁ λόγος σου καὶ φῶς ταῖς τρίβοις μου

106 ὀμώμοκα καὶ ἔστησα τοῦ φυλάξασθαι τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου

107 ἐταπεινώθην ἕως σφόδρα κύριε ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου

108 τὰ ἑκούσια τοῦ στόματός μου εὐδόκησον δή κύριε καὶ τὰ κρίματά σου δίδαξόν με

109 ἡ ψυχή μου ἐν ταῖς χερσίν μου διὰ παντός καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην

110 ἔθεντο ἁμαρτωλοὶ παγίδα μοι καὶ ἐκ τῶν ἐντολῶν σου οὐκ ἐπλανήθην

111 ἐκληρονόμησα τὰ μαρτύριά σου εἰς τὸν αἰῶνα ὅτι ἀγαλλίαμα τῆς καρδίας μού εἰσιν

112 ἔκλινα τὴν καρδίαν μου τοῦ ποιῆσαι τὰ δικαιώματά σου εἰς τὸν αἰῶνα δι᾽ ἀντάμειψιν

113 ιε# σαμχ παρανόμους ἐμίσησα καὶ τὸν νόμον σου ἠγάπησα

114 βοηθός μου καὶ ἀντιλήμπτωρ μου εἶ σύ εἰς τὸν λόγον σου ἐπήλπισα

115 ἐκκλίνατε ἀπ᾽ ἐμοῦ πονηρευόμενοι καὶ ἐξερευνήσω τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ μου

116 ἀντιλαβοῦ μου κατὰ τὸ λόγιόν σου καὶ ζήσομαι καὶ μὴ καταισχύνῃς με ἀπὸ τῆς προσδοκίας μου

117 βοήθησόν μοι καὶ σωθήσομαι καὶ μελετήσω ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου διὰ παντός

118 ἐξουδένωσας πάντας τοὺς ἀποστατοῦντας ἀπὸ τῶν δικαιωμάτων σου ὅτι ἄδικον τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν

119 παραβαίνοντας ἐλογισάμην πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰ μαρτύριά σου διὰ παντός

120 καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου ἀπὸ γὰρ τῶν κριμάτων σου ἐφοβήθην

121 ιϝ# αιν ἐποίησα κρίμα καὶ δικαιοσύνην μὴ παραδῷς με τοῖς ἀδικοῦσίν με

122 ἔκδεξαι τὸν δοῦλόν σου εἰς ἀγαθόν μὴ συκοφαντησάτωσάν με ὑπερήφανοι

123 οἱ ὀφθαλμοί μου ἐξέλιπον εἰς τὸ σωτήριόν σου καὶ εἰς τὸ λόγιον τῆς δικαιοσύνης σου

124 ποίησον μετὰ τοῦ δούλου σου κατὰ τὸ ἔλεός σου καὶ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με

125 δοῦλός σού εἰμι ἐγώ συνέτισόν με καὶ γνώσομαι τὰ μαρτύριά σου

126 καιρὸς τοῦ ποιῆσαι τῷ κυρίῳ διεσκέδασαν τὸν νόμον σου

127 διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰς ἐντολάς σου ὑπὲρ χρυσίον καὶ τοπάζιον

128 διὰ τοῦτο πρὸς πάσας τὰς ἐντολάς σου κατωρθούμην πᾶσαν ὁδὸν ἄδικον ἐμίσησα

129 ιζ# φη θαυμαστὰ τὰ μαρτύριά σου διὰ τοῦτο ἐξηρεύνησεν αὐτὰ ἡ ψυχή μου

130 ἡ δήλωσις τῶν λόγων σου φωτιεῖ καὶ συνετιεῖ νηπίους

131 τὸ στόμα μου ἤνοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦμα ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐπεπόθουν

132 ἐπίβλεψον ἐπ᾽ ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με κατὰ τὸ κρίμα τῶν ἀγαπώντων τὸ ὄνομά σου

133 τὰ διαβήματά μου κατεύθυνον κατὰ τὸ λόγιόν σου καὶ μὴ κατακυριευσάτω μου πᾶσα ἀνομία

134 λύτρωσαί με ἀπὸ συκοφαντίας ἀνθρώπων καὶ φυλάξω τὰς ἐντολάς σου

135 τὸ πρόσωπόν σου ἐπίφανον ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου καὶ δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου

136 διεξόδους ὑδάτων κατέβησαν οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπεὶ οὐκ ἐφύλαξαν τὸν νόμον σου

137 ιη# σαδη δίκαιος εἶ κύριε καὶ εὐθὴς ἡ κρίσις σου

138 ἐνετείλω δικαιοσύνην τὰ μαρτύριά σου καὶ ἀλήθειαν σφόδρα

139 ἐξέτηξέν με ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου ὅτι ἐπελάθοντο τῶν λόγων σου οἱ ἐχθροί μου

140 πεπυρωμένον τὸ λόγιόν σου σφόδρα καὶ ὁ δοῦλός σου ἠγάπησεν αὐτό

141 νεώτερός εἰμι ἐγὼ καὶ ἐξουδενωμένος τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην

142 ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια

143 θλῖψις καὶ ἀνάγκη εὕροσάν με αἱ ἐντολαί σου μελέτη μου

144 δικαιοσύνη τὰ μαρτύριά σου εἰς τὸν αἰῶνα συνέτισόν με καὶ ζήσομαι

145 ιθ# κωφ ἐκέκραξα ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐπάκουσόν μου κύριε τὰ δικαιώματά σου ἐκζητήσω

146 ἐκέκραξά σε σῶσόν με καὶ φυλάξω τὰ μαρτύριά σου

147 προέφθασα ἐν ἀωρίᾳ καὶ ἐκέκραξα εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα

148 προέφθασαν οἱ ὀφθαλμοί μου πρὸς ὄρθρον τοῦ μελετᾶν τὰ λόγιά σου

149 τῆς φωνῆς μου ἄκουσον κύριε κατὰ τὸ ἔλεός σου κατὰ τὸ κρίμα σου ζῆσόν με

150 προσήγγισαν οἱ καταδιώκοντές με ἀνομίᾳ ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου ἐμακρύνθησαν

151 ἐγγὺς εἶ σύ κύριε καὶ πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου ἀλήθεια

152 κατ᾽ ἀρχὰς ἔγνων ἐκ τῶν μαρτυρίων σου ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐθεμελίωσας αὐτά

153 κ# ρης ἰδὲ τὴν ταπείνωσίν μου καὶ ἐξελοῦ με ὅτι τὸν νόμον σου οὐκ ἐπελαθόμην

154 κρῖνον τὴν κρίσιν μου καὶ λύτρωσαί με διὰ τὸν λόγον σου ζῆσόν με

155 μακρὰν ἀπὸ ἁμαρτωλῶν σωτηρία ὅτι τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐξεζήτησαν

156 οἱ οἰκτιρμοί σου πολλοί κύριε κατὰ τὸ κρίμα σου ζῆσόν με

157 πολλοὶ οἱ ἐκδιώκοντές με καὶ ἐκθλίβοντές με ἐκ τῶν μαρτυρίων σου οὐκ ἐξέκλινα

158 εἶδον ἀσυνθετοῦντας καὶ ἐξετηκόμην ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξαντο

159 ἰδὲ ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἠγάπησα κύριε ἐν τῷ ἐλέει σου ζῆσόν με

160 ἀρχὴ τῶν λόγων σου ἀλήθεια καὶ εἰς τὸν αἰῶνα πάντα τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου

161 κα# σεν ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν καὶ ἀπὸ τῶν λόγων σου ἐδειλίασεν ἡ καρδία μου

162 ἀγαλλιάσομαι ἐγὼ ἐπὶ τὰ λόγιά σου ὡς ὁ εὑρίσκων σκῦλα πολλά

163 ἀδικίαν ἐμίσησα καὶ ἐβδελυξάμην τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα

164 ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου

165 εἰρήνη πολλὴ τοῖς ἀγαπῶσιν τὸν νόμον σου καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς σκάνδαλον

166 προσεδόκων τὸ σωτήριόν σου κύριε καὶ τὰς ἐντολάς σου ἠγάπησα

167 ἐφύλαξεν ἡ ψυχή μου τὰ μαρτύριά σου καὶ ἠγάπησεν αὐτὰ σφόδρα

168 ἐφύλαξα τὰς ἐντολάς σου καὶ τὰ μαρτύριά σου ὅτι πᾶσαι αἱ ὁδοί μου ἐναντίον σου κύριε

169 κβ# θαυ ἐγγισάτω ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου κύριε κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με

170 εἰσέλθοι τὸ ἀξίωμά μου ἐνώπιόν σου κατὰ τὸ λόγιόν σου ῥῦσαί με

171 ἐξερεύξαιντο τὰ χείλη μου ὕμνον ὅταν διδάξῃς με τὰ δικαιώματά σου

172 φθέγξαιτο ἡ γλῶσσά μου τὸ λόγιόν σου ὅτι πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύνη

173 γενέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶσαί με ὅτι τὰς ἐντολάς σου ᾑρετισάμην

174 ἐπεπόθησα τὸ σωτήριόν σου κύριε καὶ ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν

175 ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε καὶ τὰ κρίματά σου βοηθήσει μοι

176 ἐπλανήθην ὡς πρόβατον ἀπολωλός ζήτησον τὸν δοῦλόν σου ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ ἐπελαθόμην

Tan

‎1 ‏הוֹד֣וּ לַיהוָ֣ה כִּי־ט֑וֹב כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

‎2 ‏יֹֽאמַר־נָ֥א יִשְׂרָאֵ֑ל כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

‎3 ‏יֹֽאמְרוּ־נָ֥א בֵֽית־אַהֲרֹ֑ן כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

‎4 ‏יֹֽאמְרוּ־נָ֭א יִרְאֵ֣י יְהוָ֑ה כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

‎5 ‏מִֽן־הַ֭מֵּצַ֥ר קָרָ֣אתִי יָּ֑הּ עָנָ֖נִי בַמֶּרְחָ֣ב יָֽהּ׃

‎6 ‏יְהוָ֣ה לִ֭י לֹ֣א אִירָ֑א מַה־יַּעֲשֶׂ֖ה לִ֣י אָדָֽם׃

‎7 ‏יְהוָ֣ה לִ֭י בְּעֹזְרָ֑י וַ֝אֲנִ֗י אֶרְאֶ֥ה בְשֹׂנְאָֽי׃

‎8 ‏ט֗וֹב לַחֲס֥וֹת בַּיהוָ֑ה מִ֝בְּטֹ֗חַ בָּאָדָֽם׃

‎9 ‏ט֗וֹב לַחֲס֥וֹת בַּיהוָ֑ה מִ֝בְּטֹ֗חַ בִּנְדִיבִֽים׃

‎10 ‏כָּל־גּוֹיִ֥ם סְבָב֑וּנִי בְּשֵׁ֥ם יְ֝הוָ֗ה כִּ֣י אֲמִילַֽם׃

‎11 ‏סַבּ֥וּנִי גַם־סְבָב֑וּנִי בְּשֵׁ֥ם יְ֝הוָ֗ה כִּ֣י אֲמִילַֽם׃

‎12 ‏סַבּ֤וּנִי כִדְבוֹרִ֗ים דֹּ֭עֲכוּ כְּאֵ֣שׁ קוֹצִ֑ים בְּשֵׁ֥ם יְ֝הוָ֗ה כִּ֣י אֲמִילַֽם׃

‎13 ‏דַּחֹ֣ה דְחִיתַ֣נִי לִנְפֹּ֑ל וַ֖יהוָ֣ה עֲזָרָֽנִי׃

‎14 ‏עָזִּ֣י וְזִמְרָ֣ת יָ֑הּ וַֽיְהִי־לִ֝֗י לִֽישׁוּעָֽה׃

‎15 ‏ק֤וֹל׀ רִנָּ֬ה וִֽישׁוּעָ֗ה בְּאָהֳלֵ֥י צַדִּיקִ֑ים יְמִ֥ין יְ֝הוָה עֹ֣שָׂה חָֽיִל׃

‎16 ‏יְמִ֣ין יְ֭הוָה רוֹמֵמָ֑ה יְמִ֥ין יְ֝הוָה עֹ֣שָׂה חָֽיִל׃

‎17 ‏לֹֽא אָמ֥וּת כִּי־אֶֽחְיֶ֑ה וַ֝אֲסַפֵּ֗ר מַֽעֲשֵׂ֥י יָֽהּ׃

‎18 ‏יַסֹּ֣ר יִסְּרַ֣נִּי יָּ֑הּ וְ֝לַמָּ֗וֶת לֹ֣א נְתָנָֽנִי׃

‎19 ‏פִּתְחוּ־לִ֥י שַׁעֲרֵי־צֶ֑דֶק אָֽבֹא־בָ֝ם אוֹדֶ֥ה יָֽהּ׃

‎20 ‏זֶֽה־הַשַּׁ֥עַר לַיהוָ֑ה צַ֝דִּיקִ֗ים יָבֹ֥אוּ בֽוֹ׃

‎21 ‏א֭וֹדְךָ כִּ֣י עֲנִיתָ֑נִי וַתְּהִי־לִ֝֗י לִֽישׁוּעָֽה׃

‎22 ‏אֶ֭בֶן מָאֲס֣וּ הַבּוֹנִ֑ים הָ֝יְתָ֗ה לְרֹ֣אשׁ פִּנָּֽה׃

‎23 ‏מֵאֵ֣ת יְ֭הוָה הָ֣יְתָה זֹּ֑את הִ֖יא נִפְלָ֣את בְּעֵינֵֽינוּ׃

‎24 ‏זֶה־הַ֭יּוֹם עָשָׂ֣ה יְהוָ֑ה נָגִ֖ילָה וְנִשְׂמְחָ֣ה בֽוֹ׃

‎25 ‏אָנָּ֣א יְ֭הוָה הוֹשִׁ֘יעָ֥ה נָּ֑א אָֽנָּ֥א יְ֝הוָ֗ה הַצְלִ֘יחָ֥ה נָּֽא׃

‎26 ‏בָּר֣וּךְ הַ֭בָּא בְּשֵׁ֣ם יְהוָ֑ה בֵּ֝רַֽכְנוּכֶ֗ם מִבֵּ֥ית יְהוָֽה׃

‎27 ‏אֵ֤ל׀ יְהוָה֮ וַיָּ֪אֶר לָ֥נוּ אִסְרוּ־חַ֥ג בַּעֲבֹתִ֑ים עַד־קַ֝רְנ֗וֹת הַמִּזְבֵּֽחַ׃

‎28 ‏אֵלִ֣י אַתָּ֣ה וְאוֹדֶ֑ךָּ אֱ֝לֹהַ֗י אֲרוֹמְמֶֽךָּ׃

‎29 ‏הוֹד֣וּ לַיהוָ֣ה כִּי־ט֑וֹב כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

Vul

1 Alleluja. [Beati immaculati in via,
qui ambulant in lege Domini.

2 Beati qui scrutantur testimonia ejus;
in toto corde exquirunt eum.

3 Non enim qui operantur iniquitatem
in viis ejus ambulaverunt.

4 Tu mandasti mandata tua
custodiri nimis.

5 Utinam dirigantur viæ meæ
ad custodiendas justificationes tuas.

6 Tunc non confundar,
cum perspexero in omnibus mandatis tuis.

7 Confitebor tibi in directione cordis,
in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.

8 Justificationes tuas custodiam;
non me derelinquas usquequaque.

In quo corrigit adolescentior viam suam?
in custodiendo sermones tuos.

10 In toto corde meo exquisivi te;
ne repellas me a mandatis tuis.

11 In corde meo abscondi eloquia tua,
ut non peccem tibi.

12 Benedictus es, Domine;
doce me justificationes tuas.

13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.

14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum,
sicut in omnibus divitiis.

15 In mandatis tuis exercebor,
et considerabo vias tuas.

16 In justificationibus tuis meditabor:
non obliviscar sermones tuos.

17 Retribue servo tuo, vivifica me,
et custodiam sermones tuos.

18 Revela oculos meos,
et considerabo mirabilia de lege tua.

19 Incola ego sum in terra:
non abscondas a me mandata tua.

20 Concupivit anima mea
desiderare justificationes tuas in omni tempore.

21 Increpasti superbos;
maledicti qui declinant a mandatis tuis.

22 Aufer a me opprobrium et contemptum,
quia testimonia tua exquisivi.

23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur;
servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.

24 Nam et testimonia tua meditatio mea est,
et consilium meum justificationes tuæ.

25 Adhæsit pavimento anima mea:
vivifica me secundum verbum tuum.

26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me;
doce me justificationes tuas.

27 Viam justificationum tuarum instrue me,
et exercebor in mirabilibus tuis.

28 Dormitavit anima mea præ tædio:
confirma me in verbis tuis.

29 Viam iniquitatis amove a me,
et de lege tua miserere mei.

30 Viam veritatis elegi;
judicia tua non sum oblitus.

31 Adhæsi testimoniis tuis, Domine;
noli me confundere.

32 Viam mandatorum tuorum cucurri,
cum dilatasti cor meum.

33 Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum,
et exquiram eam semper.

34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam,
et custodiam illam in toto corde meo.

35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum,
quia ipsam volui.

36 Inclina cor meum in testimonia tua,
et non in avaritiam.

37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem;
in via tua vivifica me.

38 Statue servo tuo eloquium tuum
in timore tuo.

39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum,
quia judicia tua jucunda.

40 Ecce concupivi mandata tua:
in æquitate tua vivifica me.

41 Et veniat super me misericordia tua, Domine;
salutare tuum secundum eloquium tuum.

42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum,
quia speravi in sermonibus tuis.

43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque,
quia in judiciis tuis supersperavi.

44 Et custodiam legem tuam semper,
in sæculum et in sæculum sæculi.

45 Et ambulabam in latitudine,
quia mandata tua exquisivi.

46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum,
et non confundebar.

47 Et meditabar in mandatis tuis,
quæ dilexi.

48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi,
et exercebar in justificationibus tuis.

49 Memor esto verbi tui servo tuo,
in quo mihi spem dedisti.

50 Hæc me consolata est in humilitate mea,
quia eloquium tuum vivificavit me.

51 Superbi inique agebant usquequaque;
a lege autem tua non declinavi.

52 Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine,
et consolatus sum.

53 Defectio tenuit me,
pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.

54 Cantabiles mihi erant justificationes tuæ
in loco peregrinationis meæ.

55 Memor fui nocte nominis tui, Domine,
et custodivi legem tuam.

56 Hæc facta est mihi,
quia justificationes tuas exquisivi.

57 Portio mea, Domine,
dixi custodire legem tuam.

58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo;
miserere mei secundum eloquium tuum.

59 Cogitavi vias meas,
et converti pedes meos in testimonia tua.

60 Paratus sum, et non sum turbatus,
ut custodiam mandata tua.

61 Funes peccatorum circumplexi sunt me,
et legem tuam non sum oblitus.

62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi,
super judicia justificationis tuæ.

63 Particeps ego sum omnium timentium te,
et custodientium mandata tua.

64 Misericordia tua, Domine, plena est terra;
justificationes tuas doce me.

65 Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine,
secundum verbum tuum.

66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me,
quia mandatis tuis credidi.

67 Priusquam humiliarer ego deliqui:
propterea eloquium tuum custodivi.

68 Bonus es tu, et in bonitate tua
doce me justificationes tuas.

69 Multiplicata est super me iniquitas superborum;
ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.

70 Coagulatum est sicut lac cor eorum;
ego vero legem tuam meditatus sum.

71 Bonum mihi quia humiliasti me,
ut discam justificationes tuas.

72 Bonum mihi lex oris tui,
super millia auri et argenti.

73 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me:
da mihi intellectum, et discam mandata tua.

74 Qui timent te videbunt me et lætabuntur,
quia in verba tua supersperavi.

75 Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua,
et in veritate tua humiliasti me.

76 Fiat misericordia tua ut consoletur me,
secundum eloquium tuum servo tuo.

77 Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam,
quia lex tua meditatio mea est.

78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me;
ego autem exercebor in mandatis tuis.

79 Convertantur mihi timentes te,
et qui noverunt testimonia tua.

80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis,
ut non confundar.

81 Defecit in salutare tuum anima mea,
et in verbum tuum supersperavi.

82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum,
dicentes: Quando consolaberis me?

83 Quia factus sum sicut uter in pruina;
justificationes tuas non sum oblitus.

84 Quot sunt dies servi tui?
quando facies de persequentibus me judicium?

85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes,
sed non ut lex tua.

86 Omnia mandata tua veritas:
inique persecuti sunt me, adjuva me.

87 Paulominus consummaverunt me in terra;
ego autem non dereliqui mandata tua.

88 Secundum misericordiam tuam vivifica me,
et custodiam testimonia oris tui.

89 In æternum, Domine,
verbum tuum permanet in cælo.

90 In generationem et generationem veritas tua;
fundasti terram, et permanet.

91 Ordinatione tua perseverat dies,
quoniam omnia serviunt tibi.

92 Nisi quod lex tua meditatio mea est,
tunc forte periissem in humilitate mea.

93 In æternum non obliviscar justificationes tuas,
quia in ipsis vivificasti me.

94 Tuus sum ego; salvum me fac:
quoniam justificationes tuas exquisivi.

95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me;
testimonia tua intellexi.

96 Omnis consummationis vidi finem,
latum mandatum tuum nimis.

97 Quomodo dilexi legem tuam, Domine!
tota die meditatio mea est.

98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo,
quia in æternum mihi est.

99 Super omnes docentes me intellexi,
quia testimonia tua meditatio mea est.

100 Super senes intellexi,
quia mandata tua quæsivi.

101 Ab omni via mala prohibui pedes meos,
ut custodiam verba tua.

102 A judiciis tuis non declinavi,
quia tu legem posuisti mihi.

103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua!
super mel ori meo.

104 A mandatis tuis intellexi;
propterea odivi omnem viam iniquitatis.

105 Lucerna pedibus meis verbum tuum,
et lumen semitis meis.

106 Juravi et statui
custodire judicia justitiæ tuæ.

107 Humiliatus sum usquequaque, Domine;
vivifica me secundum verbum tuum.

108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine,
et judicia tua doce me.

109 Anima mea in manibus meis semper,
et legem tuam non sum oblitus.

110 Posuerunt peccatores laqueum mihi,
et de mandatis tuis non erravi.

111 Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum,
quia exsultatio cordis mei sunt.

112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum,
propter retributionem.

113 Iniquos odio habui,
et legem tuam dilexi.

114 Adjutor et susceptor meus es tu,
et in verbum tuum supersperavi.

115 Declinate a me, maligni,
et scrutabor mandata Dei mei.

116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam,
et non confundas me ab exspectatione mea.

117 Adjuva me, et salvus ero,
et meditabor in justificationibus tuis semper.

118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis,
quia injusta cogitatio eorum.

119 Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ;
ideo dilexi testimonia tua.

120 Confige timore tuo carnes meas;
a judiciis enim tuis timui.

121 Feci judicium et justitiam:
non tradas me calumniantibus me.

122 Suscipe servum tuum in bonum:
non calumnientur me superbi.

123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum,
et in eloquium justitiæ tuæ.

124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam,
et justificationes tuas doce me.

125 Servus tuus sum ego: da mihi intellectum,
ut sciam testimonia tua.

126 Tempus faciendi, Domine:
dissipaverunt legem tuam.

127 Ideo dilexi mandata tua
super aurum et topazion.

128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar;
omnem viam iniquam odio habui.

129 Mirabilia testimonia tua:
ideo scrutata est ea anima mea.

130 Declaratio sermonum tuorum illuminat,
et intellectum dat parvulis.

131 Os meum aperui, et attraxi spiritum:
quia mandata tua desiderabam.

132 Aspice in me, et miserere mei,
secundum judicium diligentium nomen tuum.

133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum,
et non dominetur mei omnis injustitia.

134 Redime me a calumniis hominum
ut custodiam mandata tua.

135 Faciem tuam illumina super servum tuum,
et doce me justificationes tuas.

136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei,
quia non custodierunt legem tuam.

137 Justus es, Domine,
et rectum judicium tuum.

138 Mandasti justitiam testimonia tua,
et veritatem tuam nimis.

139 Tabescere me fecit zelus meus,
quia obliti sunt verba tua inimici mei.

140 Ignitum eloquium tuum vehementer,
et servus tuus dilexit illud.

141 Adolescentulus sum ego et contemptus;
justificationes tuas non sum oblitus.

142 Justitia tua, justitia in æternum,
et lex tua veritas.

143 Tribulatio et angustia invenerunt me;
mandata tua meditatio mea est.

144 Æquitas testimonia tua in æternum:
intellectum da mihi, et vivam.

145 Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine;
justificationes tuas requiram.

146 Clamavi ad te; salvum me fac:
ut custodiam mandata tua.

147 Præveni in maturitate, et clamavi:
quia in verba tua supersperavi.

148 Prævenerunt oculi mei ad te diluculo,
ut meditarer eloquia tua.

149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine,
et secundum judicium tuum vivifica me.

150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati:
a lege autem tua longe facti sunt.

151 Prope es tu, Domine,
et omnes viæ tuæ veritas.

152 Initio cognovi de testimoniis tuis,
quia in æternum fundasti ea.

153 Vide humilitatem meam, et eripe me,
quia legem tuam non sum oblitus.

154 Judica judicium meum, et redime me:
propter eloquium tuum vivifica me.

155 Longe a peccatoribus salus,
quia justificationes tuas non exquisierunt.

156 Misericordiæ tuæ multæ, Domine;
secundum judicium tuum vivifica me.

157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me;
a testimoniis tuis non declinavi.

158 Vidi prævaricantes et tabescebam,
quia eloquia tua non custodierunt.

159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine:
in misericordia tua vivifica me.

160 Principium verborum tuorum veritas;
in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.

161 Principes persecuti sunt me gratis,
et a verbis tuis formidavit cor meum.

162 Lætabor ego super eloquia tua,
sicut qui invenit spolia multa.

163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum,
legem autem tuam dilexi.

164 Septies in die laudem dixi tibi,
super judicia justitiæ tuæ.

165 Pax multa diligentibus legem tuam,
et non est illis scandalum.

166 Exspectabam salutare tuum, Domine,
et mandata tua dilexi.

167 Custodivit anima mea testimonia tua,
et dilexit ea vehementer.

168 Servavi mandata tua et testimonia tua,
quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.

169 Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine;
juxta eloquium tuum da mihi intellectum.

170 Intret postulatio mea in conspectu tuo;
secundum eloquium tuum eripe me.

171 Eructabunt labia mea hymnum,
cum docueris me justificationes tuas.

172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum,
quia omnia mandata tua æquitas.

173 Fiat manus tua ut salvet me,
quoniam mandata tua elegi.

174 Concupivi salutare tuum, Domine,
et lex tua meditatio mea est.

175 Vivet anima mea, et laudabit te,
et judicia tua adjuvabunt me.

176 Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum,
quia mandata tua non sum oblitus.]


Next: Psalms 119