Bible  Index 
Psalms Index
  Previous  Next 

Psalms 93

KJV

1  The LORD3068 reigneth,4427 he is clothed3847 with majesty;1348 the LORD3068 is clothed3847 with strength,5797 wherewith he hath girded himself:247 the world8398 also637 is established,3559 that it cannot1077 be moved.4131

2  Thy throne3678 is established3559 of old:4480 227 thou859 art from everlasting.4480 5769

3  The floods5104 have lifted up,5375 O LORD,3068 the floods5104 have lifted up5375 their voice;6963 the floods5104 lift up5375 their waves.1796

4  The LORD3068 on high4791 is mightier117 than the noise4480 6963 of many7227 waters,4325 yea, than the mighty117 waves4867 of the sea.3220

5  Thy testimonies5713 are very3966 sure:539 holiness6944 becometh4998 thine house,1004 O LORD,3068 forever.753 3117

Sep

1 ψαλμὸς τῷ Δαυιδ τετράδι σαββάτων ὁ θεὸς ἐκδικήσεων κύριος ὁ θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαρρησιάσατο

2 ὑψώθητι ὁ κρίνων τὴν γῆν ἀπόδος ἀνταπόδοσιν τοῖς ὑπερηφάνοις

3 ἕως πότε ἁμαρτωλοί κύριε ἕως πότε ἁμαρτωλοὶ καυχήσονται

4 φθέγξονται καὶ λαλήσουσιν ἀδικίαν λαλήσουσιν πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν

5 τὸν λαόν σου κύριε ἐταπείνωσαν καὶ τὴν κληρονομίαν σου ἐκάκωσαν

6 χήραν καὶ προσήλυτον ἀπέκτειναν καὶ ὀρφανοὺς ἐφόνευσαν

7 καὶ εἶπαν οὐκ ὄψεται κύριος οὐδὲ συνήσει ὁ θεὸς τοῦ Ιακωβ

8 σύνετε δή ἄφρονες ἐν τῷ λαῷ καί μωροί ποτὲ φρονήσατε

9 ὁ φυτεύσας τὸ οὖς οὐχὶ ἀκούει ἢ ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμὸν οὐ κατανοεῖ

10 ὁ παιδεύων ἔθνη οὐχὶ ἐλέγξει ὁ διδάσκων ἄνθρωπον γνῶσιν

11 κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων ὅτι εἰσὶν μάταιοι

12 μακάριος ἄνθρωπος ὃν ἂν σὺ παιδεύσῃς κύριε καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃς αὐτὸν

13 τοῦ πραῦναι αὐτῷ ἀφ᾽ ἡμερῶν πονηρῶν ἕως οὗ ὀρυγῇ τῷ ἁμαρτωλῷ βόθρος

14 ὅτι οὐκ ἀπώσεται κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ οὐκ ἐγκαταλείψει

15 ἕως οὗ δικαιοσύνη ἐπιστρέψῃ εἰς κρίσιν καὶ ἐχόμενοι αὐτῆς πάντες οἱ εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ διάψαλμα

16 τίς ἀναστήσεταί μοι ἐπὶ πονηρευομένους ἢ τίς συμπαραστήσεταί μοι ἐπὶ ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν

17 εἰ μὴ ὅτι κύριος ἐβοήθησέν μοι παρὰ βραχὺ παρῴκησεν τῷ ᾅδῃ ἡ ψυχή μου

18 εἰ ἔλεγον σεσάλευται ὁ πούς μου τὸ ἔλεός σου κύριε βοηθεῖ μοι

19 κύριε κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ὀδυνῶν μου ἐν τῇ καρδίᾳ μου αἱ παρακλήσεις σου ἠγάπησαν τὴν ψυχήν μου

20 μὴ συμπροσέσται σοι θρόνος ἀνομίας ὁ πλάσσων κόπον ἐπὶ προστάγματι

21 θηρεύσουσιν ἐπὶ ψυχὴν δικαίου καὶ αἷμα ἀθῷον καταδικάσονται

22 καὶ ἐγένετό μοι κύριος εἰς καταφυγὴν καὶ ὁ θεός μου εἰς βοηθὸν ἐλπίδος μου

23 καὶ ἀποδώσει αὐτοῖς τὴν ἀνομίαν αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν αὐτῶν ἀφανιεῖ αὐτοὺς κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν

Tan

‎1 ‏יְהוָ֣ה מָלָךְ֮ גֵּא֪וּת לָ֫בֵ֥שׁ לָבֵ֣שׁ יְ֭הוָה עֹ֣ז הִתְאַזָּ֑ר אַף־תִּכּ֥וֹן תֵּ֝בֵ֗ל בַּל־תִּמּֽוֹט׃

‎2 ‏נָכ֣וֹן כִּסְאֲךָ֣ מֵאָ֑ז מֵֽעוֹלָ֣ם אָֽתָּה׃

‎3 ‏נָשְׂא֤וּ נְהָר֨וֹת׀ יְֽהוָ֗ה נָשְׂא֣וּ נְהָר֣וֹת קוֹלָ֑ם יִשְׂא֖וּ נְהָר֣וֹת דָּכְיָֽם׃

‎4 ‏מִקֹּל֨וֹת׀ מַ֤יִם רַבִּ֗ים אַדִּירִ֣ים מִשְׁבְּרֵי־יָ֑ם אַדִּ֖יר בַּמָּר֣וֹם יְהוָֽה׃

‎5 ‏עֵֽדֹתֶ֨יךָ׀ נֶאֶמְנ֬וּ מְאֹ֗ד לְבֵיתְךָ֥ נַאֲוָה־קֹ֑דֶשׁ יְ֝הוָ֗ה לְאֹ֣רֶךְ יָמִֽים׃

Vul

1 Psalmus ipsi David, quarta sabbati. [Deus ultionum Dominus;
Deus ultionum libere egit.

2 Exaltare, qui judicas terram;
redde retributionem superbis.

3 Usquequo peccatores, Domine,
usquequo peccatores gloriabuntur;

4 effabuntur et loquentur iniquitatem;
loquentur omnes qui operantur injustitiam?

5 Populum tuum, Domine, humiliaverunt,
et hæreditatem tuam vexaverunt.

6 Viduam et advenam interfecerunt,
et pupillos occiderunt.

7 Et dixerunt: Non videbit Dominus,
nec intelliget Deus Jacob.

8 Intelligite, insipientes in populo;
et stulti, aliquando sapite.

9 Qui plantavit aurem non audiet?
aut qui finxit oculum non considerat?

10 Qui corripit gentes non arguet,
qui docet hominem scientiam?

11 Dominus scit cogitationes hominum,
quoniam vanæ sunt.

12 Beatus homo quem tu erudieris, Domine,
et de lege tua docueris eum:

13 ut mitiges ei a diebus malis,
donec fodiatur peccatori fovea.

14 Quia non repellet Dominus plebem suam,
et hæreditatem suam non derelinquet,

15 quoadusque justitia convertatur in judicium:
et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.

16 Quis consurget mihi adversus malignantes?
aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?

17 Nisi quia Dominus adjuvit me,
paulominus habitasset in inferno anima mea.

18 Si dicebam: Motus est pes meus:
misericordia tua, Domine, adjuvabat me.

19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo,
consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.

20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis,
qui fingis laborem in præcepto?

21 Captabunt in animam justi,
et sanguinem innocentem condemnabunt.

22 Et factus est mihi Dominus in refugium,
et Deus meus in adjutorium spei meæ.

23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum,
et in malitia eorum disperdet eos:
disperdet illos Dominus Deus noster.]


Next: Psalms 94