KJV

1  A Song⁷⁸⁹² or Psalm⁴²¹⁰ of David.¹⁷³² O God,⁴³⁰ my heart³⁸²⁰ is fixed;³⁵⁵⁹ I will sing⁷⁸⁹¹ and give praise,²¹⁶⁷ even⁶³⁷ with my glory.³⁵¹⁹

2  Awake,⁵⁷⁸² psaltery⁵⁰³⁵ and harp:³⁶⁵⁸ I myself will awake⁵⁷⁸² early.⁷⁸³⁷

3  I will praise³⁰³⁴ thee, O LORD,³⁰⁶⁸ among the people:⁵⁹⁷¹ and I will sing praises²¹⁶⁷ unto thee among the nations.³⁸¹⁶

4  For³⁵⁸⁸ thy mercy²⁶¹⁷ is great¹⁴¹⁹ above^{4480 5921} the heavens:⁸⁰⁶⁴ and thy truth⁵⁷¹ reacheth unto⁵⁷⁰⁴ the clouds.⁷⁸³⁴

5  Be thou exalted,⁷³¹¹ O God,⁴³⁰ above⁵⁹²¹ the heavens:⁸⁰⁶⁴ and thy glory³⁵¹⁹ above⁵⁹²¹ all³⁶⁰⁵ the earth;⁷⁷⁶

6  That⁴⁶¹⁶ thy beloved³⁰³⁹ may be delivered:²⁵⁰² save³⁴⁶⁷ with thy right hand,³²²⁵ and answer⁶⁰³⁰ me.

7  God⁴³⁰ hath spoken¹⁶⁹⁶ in his holiness;⁶⁹⁴⁴ I will rejoice,⁵⁹³⁷ I will divide²⁵⁰⁵ Shechem,⁷⁹²⁷ and mete out⁴⁰⁵⁸ the valley⁶⁰¹⁰ of Succoth.⁵⁵²³

8  Gilead¹⁵⁶⁸ is mine; Manasseh⁴⁵¹⁹ is mine; Ephraim⁶⁶⁹ also is the strength⁴⁵⁸¹ of mine head;⁷²¹⁸ Judah³⁰⁶³ is my lawgiver;²⁷¹⁰

9  Moab⁴¹²⁴ is my washpot;^{5518 7366} over⁵⁹²¹ Edom¹²³ will I cast out⁷⁹⁹³ my shoe;⁵²⁷⁵ over⁵⁹²¹ Philistia⁶⁴²⁹ will I triumph.⁷³²¹

10  Who⁴³¹⁰ will bring²⁹⁸⁶ me into the strong⁴⁰¹³ city?⁵⁸⁹² who⁴³¹⁰ will lead⁵¹⁴⁸ me into⁵⁷⁰⁴ Edom?¹²³

11  Wilt not³⁸⁰⁸ thou, O God,⁴³⁰ who hast cast us off?²¹⁸⁶ and wilt not³⁸⁰⁸ thou, O God,⁴³⁰ go forth³³¹⁸ with our hosts?⁶⁶³⁵

12  Give³⁰⁵¹ us help⁵⁸³³ from trouble:^{4480 6862} for vain⁷⁷²³ is the help⁸⁶⁶⁸ of man.¹²⁰

13  Through God⁴³⁰ we shall do⁶²¹³ valiantly:²⁴²⁸ for he¹⁹³¹ it is that shall tread down⁹⁴⁷ our enemies.⁶⁸⁶²

Sep

1 εἰς τὸ τέλος τῷ Δαυιδ ψαλμός ὁ θεός τὴν αἴνεσίν μου μὴ παρασιωπήσῃς

2 ὅτι στόμα ἁμαρτωλοῦ καὶ στόμα δολίου ἐπ᾽ ἐμὲ ἠνοίχθη ἐλάλησαν κατ᾽ ἐμοῦ γλώσσῃ δολίᾳ

3 καὶ λόγοις μίσους ἐκύκλωσάν με καὶ ἐπολέμησάν με δωρεάν

4 ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με ἐνδιέβαλλόν με ἐγὼ δὲ προσευχόμην

5 καὶ ἔθεντο κατ᾽ ἐμοῦ κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν καὶ μῖσος ἀντὶ τῆς ἀγαπήσεώς μου

6 κατάστησον ἐπ᾽ αὐτὸν ἁμαρτωλόν καὶ διάβολος στήτω ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ

7 ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐτὸν ἐξέλθοι καταδεδικασμένος καὶ ἡ προσευχὴ αὐτοῦ γενέσθω εἰς ἁμαρτίαν

8 γενηθήτωσαν αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὀλίγαι καὶ τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος

9 γενηθήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ὀρφανοὶ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ χήρα

10 σαλευόμενοι μεταναστήτωσαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἐπαιτησάτωσαν ἐκβληθήτωσαν ἐκ τῶν οἰκοπέδων αὐτῶν

11 ἐξερευνησάτω δανειστὴς πάντα ὅσα ὑπάρχει αὐτῷ διαρπασάτωσαν ἀλλότριοι τοὺς πόνους αὐτοῦ

12 μὴ ὑπαρξάτω αὐτῷ ἀντιλήμπτωρ μηδὲ γενηθήτω οἰκτίρμων τοῖς ὀρφανοῖς αὐτοῦ

13 γενηθήτω τὰ τέκνα αὐτοῦ εἰς ἐξολέθρευσιν ἐν γενεᾷ μιᾷ ἐξαλειφθήτω τὸ ὄνομα αὐτοῦ

14 ἀναμνησθείη ἡ ἀνομία τῶν πατέρων αὐτοῦ ἔναντι κυρίου καὶ ἡ ἁμαρτία τῆς μητρὸς αὐτοῦ μὴ ἐξαλειφθείη

15 γενηθήτωσαν ἔναντι κυρίου διὰ παντός καὶ ἐξολεθρευθείη ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν

16 ἀνθ᾽ ὧν οὐκ ἐμνήσθη τοῦ ποιῆσαι ἔλεος καὶ κατεδίωξεν ἄνθρωπον πένητα καὶ πτωχὸν καὶ κατανενυγμένον τῇ καρδίᾳ τοῦ θανατῶσαι

17 καὶ ἠγάπησεν κατάραν καὶ ἥξει αὐτῷ καὶ οὐκ ἠθέλησεν εὐλογίαν καὶ μακρυνθήσεται ἀπ᾽ αὐτοῦ

18 καὶ ἐνεδύσατο κατάραν ὡς ἱμάτιον καὶ εἰσῆλθεν ὡς ὕδωρ εἰς τὰ ἔγκατα αὐτοῦ καὶ ὡσεὶ ἔλαιον ἐν τοῖς ὀστέοις αὐτοῦ

19 γενηθήτω αὐτῷ ὡς ἱμάτιον ὃ περιβάλλεται καὶ ὡσεὶ ζώνη ἣν διὰ παντὸς περιζώννυται

20 τοῦτο τὸ ἔργον τῶν ἐνδιαβαλλόντων με παρὰ κυρίου καὶ τῶν λαλούντων πονηρὰ κατὰ τῆς ψυχῆς μου

21 καὶ σύ κύριε κύριε ποίησον μετ᾽ ἐμοῦ ἔλεος ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὅτι χρηστὸν τὸ ἔλεός σου

22 ῥῦσαί με ὅτι πτωχὸς καὶ πένης ἐγώ εἰμι καὶ ἡ καρδία μου τετάρακται ἐντός μου

23 ὡσεὶ σκιὰ ἐν τῷ ἐκκλῖναι αὐτὴν ἀντανῃρέθην ἐξετινάχθην ὡσεὶ ἀκρίδες

24 τὰ γόνατά μου ἠσθένησαν ἀπὸ νηστείας καὶ ἡ σάρξ μου ἠλλοιώθη δι᾽ ἔλαιον

25 καὶ ἐγὼ ἐγενήθην ὄνειδος αὐτοῖς εἴδοσάν με ἐσάλευσαν κεφαλὰς αὐτῶν

26 βοήθησόν μοι κύριε ὁ θεός μου σῶσόν με κατὰ τὸ ἔλεός σου

27 καὶ γνώτωσαν ὅτι ἡ χείρ σου αὕτη καὶ σύ κύριε ἐποίησας αὐτήν

28 καταράσονται αὐτοί καὶ σὺ εὐλογήσεις οἱ ἐπανιστανόμενοί μοι αἰσχυνθήτωσαν ὁ δὲ δοῦλός σου εὐφρανθήσεται

29 ἐνδυσάσθωσαν οἱ ἐνδιαβάλλοντές με ἐντροπὴν καὶ περιβαλέσθωσαν ὡσεὶ διπλοΐδα αἰσχύνην αὐτῶν

30 ἐξομολογήσομαι τῷ κυρίῳ σφόδρα ἐν τῷ στόματί μου καὶ ἐν μέσῳ πολλῶν αἰνέσω αὐτόν

31 ὅτι παρέστη ἐκ δεξιῶν πένητος τοῦ σῶσαι ἐκ τῶν καταδιωκόντων τὴν ψυχήν μου

Tan

‎1 ‏שִׁ֖יר מִזְמ֣וֹר לְדָוִֽד׃

‎2 ‏נָכ֣וֹן לִבִּ֣י אֱלֹהִ֑ים אָשִׁ֥ירָה וַ֝אֲזַמְּרָ֗ה אַף־כְּבוֹדִֽי׃

‎3 ‏ע֭וּרָֽה הַנֵּ֥בֶל וְכִנּ֗וֹר אָעִ֥ירָה שָּֽׁחַר׃

‎4 ‏אוֹדְךָ֖ בָעַמִּ֥ים׀ יְהוָ֑ה וַ֝אֲזַמֶּרְךָ֗ בַּל־אֻמִּֽים׃

‎5 ‏כִּֽי־גָד֣וֹל מֵֽעַל־שָׁמַ֣יִם חַסְדֶּ֑ךָ וְֽעַד־שְׁחָקִ֥ים אֲמִתֶּֽךָ׃

‎6 ‏ר֣וּמָה עַל־שָׁמַ֣יִם אֱלֹהִ֑ים וְעַ֖ל כָּל־הָאָ֣רֶץ כְּבוֹדֶֽךָ׃

‎7 ‏לְ֭מַעַן יֵחָלְצ֣וּן יְדִידֶ֑יךָ הוֹשִׁ֖יעָה יְמִֽינְךָ֣ וַעֲנֵֽנִי׃

‎8 ‏אֱלֹהִ֤ים׀ דִּבֶּ֥ר בְּקָדְשׁ֗וֹ אֶעְלֹ֥זָה אֲחַלְּקָ֥ה שְׁכֶ֑ם וְעֵ֖מֶק סֻכּ֣וֹת אֲמַדֵּֽד׃

‎9 ‏לִ֤י גִלְעָ֨ד׀ לִ֤י מְנַשֶּׁ֗ה וְ֭אֶפְרַיִם מָע֣וֹז רֹאשִׁ֑י יְ֝הוּדָ֗ה מְחֹקְקִֽי׃

‎10 ‏מוֹאָ֤ב׀ סִ֬יר רַחְצִ֗י עַל־אֱ֭דוֹם אַשְׁלִ֣יךְ נַעֲלִ֑י עֲלֵֽי־פְ֝לֶ֗שֶׁת אֶתְרוֹעָֽע׃

‎11 ‏מִ֣י יֹ֭בִלֵנִי עִ֣יר מִבְצָ֑ר מִ֖י נָחַ֣נִי עַד־אֱדֽוֹם׃

‎12 ‏הֲלֹֽא־אֱלֹהִ֥ים זְנַחְתָּ֑נוּ וְֽלֹא־תֵצֵ֥א אֱ֝לֹהִ֗ים בְּצִבְאֹתֵֽינוּ׃

‎13 ‏הָֽבָה־לָּ֣נוּ עֶזְרָ֣ת מִצָּ֑ר וְ֝שָׁ֗וְא תְּשׁוּעַ֥ת אָדָֽם׃

‎14 ‏בֵּֽאלֹהִ֥ים נַעֲשֶׂה־חָ֑יִל וְ֝ה֗וּא יָב֥וּס צָרֵֽינוּ׃

Vul

1 In finem. Psalmus David.

2 [Deus, laudem meam ne tacueris,
quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.

3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa,
et sermonibus odii circumdederunt me:
et expugnaverunt me gratis.

4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi;
ego autem orabam.

5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis,
et odium pro dilectione mea.

6 Constitue super eum peccatorem,
et diabolus stet a dextris ejus.

7 Cum judicatur, exeat condemnatus;
et oratio ejus fiat in peccatum.

8 Fiant dies ejus pauci,
et episcopatum ejus accipiat alter.

9 Fiant filii ejus orphani,
et uxor ejus vidua.

10 Nutantes transferantur filii ejus et mendicent,
et ejiciantur de habitationibus suis.

11 Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus,
et diripiant alieni labores ejus.

12 Non sit illi adjutor,
nec sit qui misereatur pupillis ejus.

13 Fiant nati ejus in interitum;
in generatione una deleatur nomen ejus.

14 In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini,
et peccatum matris ejus non deleatur.

15 Fiant contra Dominum semper,
et dispereat de terra memoria eorum:

16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,

17 et persecutus est hominem inopem et mendicum,
et compunctum corde, mortificare.

18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei;
et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo.
Et induit maledictionem sicut vestimentum;
et intravit sicut aqua in interiora ejus,
et sicut oleum in ossibus ejus.

19 Fiat ei sicut vestimentum quo operitur,
et sicut zona qua semper præcingitur.

20 Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum,
et qui loquuntur mala adversus animam meam.

21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum,
quia suavis est misericordia tua.

22 Libera me, quia egenus et pauper ego sum,
et cor meum conturbatum est intra me.

23 Sicut umbra cum declinat ablatus sum,
et excussus sum sicut locustæ.

24 Genua mea infirmata sunt a jejunio,
et caro mea immutata est propter oleum.

25 Et ego factus sum opprobrium illis;
viderunt me, et moverunt capita sua.

26 Adjuva me, Domine Deus meus;
salvum me fac secundum misericordiam tuam.

27 Et sciant quia manus tua hæc,
et tu, Domine, fecisti eam.

28 Maledicent illi, et tu benedices:
qui insurgunt in me confundantur;
servus autem tuus lætabitur.

29 Induantur qui detrahunt mihi pudore,
et operiantur sicut diploide confusione sua.

30 Confitebor Domino nimis in ore meo,
et in medio multorum laudabo eum:

31 quia astitit a dextris pauperis,
ut salvam faceret a persequentibus animam meam.]