Bible  Index 
Proverbs Index
  Previous  Next 

Proverbs 17

KJV

1  Better2896 is a dry2720 morsel,6595 and quietness7962 therewith, than a house4480 1004 full4392 of sacrifices2077 with strife.7379

2  A wise7919 servant5650 shall have rule4910 over a son1121 that causeth shame,954 and shall have part2505 of the inheritance5159 among8432 the brethren.251

3  The refining pot4715 is for silver,3701 and the furnace3564 for gold:2091 but the LORD3068 trieth974 the hearts.3826

4  A wicked doer7489 giveth heed7181 to5921 false205 lips;8193 and a liar8267 giveth ear238 to5921 a naughty1942 tongue.3956

5  Whoso mocketh3932 the poor7326 reproacheth2778 his Maker:6213 and he that is glad8056 at calamities343 shall not3808 be unpunished.5352

6  Children's1121 children1121 are the crown5850 of old men;2205 and the glory8597 of children1121 are their fathers.1

7  Excellent3499 speech8193 becometh5000 not3808 a fool:5036 much less637 3588 do lying8267 lips8193 a prince.5081

8  A gift7810 is as a precious2580 stone68 in the eyes5869 of him that hath1167 it: whithersoever413 3605 834 it turneth,6437 it prospereth.7919

9  He that covereth3680 a transgression6588 seeketh1245 love;160 but he that repeateth8138 a matter1697 separateth6504 very friends.441

10  A reproof1606 entereth more5181 into a wise995 man than a hundred3967 stripes4480 5221 into a fool.3684

11  An evil7451 man seeketh1245 only389 rebellion:4805 therefore a cruel394 messenger4397 shall be sent7971 against him.

12  Let a bear1677 robbed7909 of her whelps meet6298 a man,376 rather408 than a fool3684 in his folly.200

13  Whoso rewardeth7725 evil7451 for8478 good,2896 evil7451 shall not3808 depart4185 from his house.4480 1004

14  The beginning7225 of strife4066 is as when one letteth out6362 water:4325 therefore leave off5203 contention,7379 before6440 it be meddled with.1566

15  He that justifieth6663 the wicked,7563 and he that condemneth7561 the just,6662 even1571 they both8147 are abomination8441 to the LORD.3068

16  Wherefore4100 2088 is there a price4242 in the hand3027 of a fool3684 to get7069 wisdom,2451 seeing he hath no369 heart3820 to it?

17  A friend7453 loveth157 at all3605 times,6256 and a brother251 is born3205 for adversity.6869

18  A man120 void2638 of understanding3820 striketh8628 hands,3709 and becometh6148 surety6161 in the presence6440 of his friend.7453

19  He loveth157 transgression6588 that loveth157 strife:4683 and he that exalteth1361 his gate6607 seeketh1245 destruction.7667

20  He that hath a froward6141 heart3820 findeth4672 no3808 good:2896 and he that hath a perverse2015 tongue3956 falleth5307 into mischief.7451

21  He that begetteth3205 a fool3684 doeth it to his sorrow:8424 and the father1 of a fool5036 hath no3808 joy.8055

22  A merry8056 heart3820 doeth good3190 like a medicine:1456 but a broken5218 spirit7307 drieth3001 the bones.1634

23  A wicked7563 man taketh3947 a gift7810 out of the bosom4480 2436 to pervert5186 the ways734 of judgment.4941

24  Wisdom2451 is before854 6440 him that hath understanding;995 but the eyes5869 of a fool3684 are in the ends7097 of the earth.776

25  A foolish3684 son1121 is a grief3708 to his father,1 and bitterness4470 to her that bore3205 him.

26  Also1571 to punish6064 the just6662 is not3808 good,2896 nor to strike5221 princes5081 for5921 equity.3476

27  He that hath knowledge3045 1847 spareth2820 his words:561 and a man376 of understanding8394 is of an excellent3368 spirit.7307

28  Even1571 a fool,191 when he holdeth his peace,2790 is counted2803 wise:2450 and he that shutteth331 his lips8193 is esteemed a man of understanding.995

Sep

1 κρείσσων ψωμὸς μεθ᾽ ἡδονῆς ἐν εἰρήνῃ ἢ οἶκος πλήρης πολλῶν ἀγαθῶν καὶ ἀδίκων θυμάτων μετὰ μάχης

2 οἰκέτης νοήμων κρατήσει δεσποτῶν ἀφρόνων ἐν δὲ ἀδελφοῖς διελεῖται μέρη

3 ὥσπερ δοκιμάζεται ἐν καμίνῳ ἄργυρος καὶ χρυσός οὕτως ἐκλεκταὶ καρδίαι παρὰ κυρίῳ

4 κακὸς ὑπακούει γλώσσης παρανόμων δίκαιος δὲ οὐ προσέχει χείλεσιν ψευδέσιν

5 ὁ καταγελῶν πτωχοῦ παροξύνει τὸν ποιήσαντα αὐτόν ὁ δὲ ἐπιχαίρων ἀπολλυμένῳ οὐκ ἀθῳωθήσεται ὁ δὲ ἐπισπλαγχνιζόμενος ἐλεηθήσεται

6 στέφανος γερόντων τέκνα τέκνων καύχημα δὲ τέκνων πατέρες αὐτῶν
τοῦ πιστοῦ ὅλος ὁ κόσμος τῶν χρημάτων τοῦ δὲ ἀπίστου οὐδὲ ὀβολός

7 οὐχ ἁρμόσει ἄφρονι χείλη πιστὰ οὐδὲ δικαίῳ χείλη ψευδῆ

8 μισθὸς χαρίτων ἡ παιδεία τοῖς χρωμένοις οὗ δ᾽ ἂν ἐπιστρέψῃ εὐοδωθήσεται

9 ὃς κρύπτει ἀδικήματα ζητεῖ φιλίαν ὃς δὲ μισεῖ κρύπτειν διίστησιν φίλους καὶ οἰκείους

10 συντρίβει ἀπειλὴ καρδίαν φρονίμου ἄφρων δὲ μαστιγωθεὶς οὐκ αἰσθάνεται

11 ἀντιλογίας ἐγείρει πᾶς κακός ὁ δὲ κύριος ἄγγελον ἀνελεήμονα ἐκπέμψει αὐτῷ

12 ἐμπεσεῖται μέριμνα ἀνδρὶ νοήμονι οἱ δὲ ἄφρονες διαλογιοῦνται κακά

13 ὃς ἀποδίδωσιν κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν οὐ κινηθήσεται κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ

14 ἐξουσίαν δίδωσιν λόγοις ἀρχὴ δικαιοσύνης προηγεῖται δὲ τῆς ἐνδείας στάσις καὶ μάχη

15 ὃς δίκαιον κρίνει τὸν ἄδικον ἄδικον δὲ τὸν δίκαιον ἀκάθαρτος καὶ βδελυκτὸς παρὰ θεῷ

16 ἵνα τί ὑπῆρξεν χρήματα ἄφρονι κτήσασθαι γὰρ σοφίαν ἀκάρδιος οὐ δυνήσεται
ὃς ὑψηλὸν ποιεῖ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον ζητεῖ συντριβήν ὁ δὲ σκολιάζων τοῦ μαθεῖν ἐμπεσεῖται εἰς κακά

17 εἰς πάντα καιρὸν φίλος ὑπαρχέτω σοι ἀδελφοὶ δὲ ἐν ἀνάγκαις χρήσιμοι ἔστωσαν τούτου γὰρ χάριν γεννῶνται

18 ἀνὴρ ἄφρων ἐπικροτεῖ καὶ ἐπιχαίρει ἑαυτῷ ὡς καὶ ὁ ἐγγυώμενος ἐγγύῃ τὸν ἑαυτοῦ φίλον

19 φιλαμαρτήμων χαίρει μάχαις

20 ὁ δὲ σκληροκάρδιος οὐ συναντᾷ ἀγαθοῖς ἀνὴρ εὐμετάβολος γλώσσῃ ἐμπεσεῖται εἰς κακά

21 καρδία δὲ ἄφρονος ὀδύνη τῷ κεκτημένῳ αὐτήν οὐκ εὐφραίνεται πατὴρ ἐπὶ υἱῷ ἀπαιδεύτῳ υἱὸς δὲ φρόνιμος εὐφραίνει μητέρα αὐτοῦ

22 καρδία εὐφραινομένη εὐεκτεῖν ποιεῖ ἀνδρὸς δὲ λυπηροῦ ξηραίνεται τὰ ὀστᾶ

23 λαμβάνοντος δῶρα ἐν κόλπῳ ἀδίκως οὐ κατευοδοῦνται ὁδοί ἀσεβὴς δὲ ἐκκλίνει ὁδοὺς δικαιοσύνης

24 πρόσωπον συνετὸν ἀνδρὸς σοφοῦ οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ τοῦ ἄφρονος ἐπ᾽ ἄκρα γῆς

25 ὀργὴ πατρὶ υἱὸς ἄφρων καὶ ὀδύνη τῇ τεκούσῃ αὐτοῦ

26 ζημιοῦν ἄνδρα δίκαιον οὐ καλόν οὐδὲ ὅσιον ἐπιβουλεύειν δυνάσταις δικαίοις

27 ὃς φείδεται ῥῆμα προέσθαι σκληρόν ἐπιγνώμων μακρόθυμος δὲ ἀνὴρ φρόνιμος

28 ἀνοήτῳ ἐπερωτήσαντι σοφίαν σοφία λογισθήσεται ἐνεὸν δέ τις ἑαυτὸν ποιήσας δόξει φρόνιμος εἶναι

Tan

‎1 ‏ט֤וֹב פַּ֣ת חֲ֭רֵבָה וְשַׁלְוָה־בָ֑הּ מִ֝בַּ֗יִת מָלֵ֥א זִבְחֵי־רִֽיב׃

‎2 ‏עֶֽבֶד־מַשְׂכִּ֗יל יִ֭מְשֹׁל בְּבֵ֣ן מֵבִ֑ישׁ וּבְת֥וֹךְ אַ֝חִ֗ים יַחֲלֹ֥ק נַחֲלָֽה׃

‎3 ‏מַצְרֵ֣ף לַ֭כֶּסֶף וְכ֣וּר לַזָּהָ֑ב וּבֹחֵ֖ן לִבּ֣וֹת יְהוָֽה׃

‎4 ‏מֵ֭רַע מַקְשִׁ֣יב עַל־שְׂפַת־אָ֑וֶן שֶׁ֥קֶר מֵ֝זִין עַל־לְשׁ֥וֹן הַוֹּֽת׃

‎5 ‏לֹעֵ֣ג לָ֭רָשׁ חֵרֵ֣ף עֹשֵׂ֑הוּ שָׂמֵ֥חַ לְ֝אֵ֗יד לֹ֣א יִנָּקֶֽה׃

‎6 ‏עֲטֶ֣רֶת זְ֭קֵנִים בְּנֵ֣י בָנִ֑ים וְתִפְאֶ֖רֶת בָּנִ֣ים אֲבוֹתָֽם׃

‎7 ‏לֹא־נָאוָ֣ה לְנָבָ֣ל שְׂפַת־יֶ֑תֶר אַ֝֗ף כִּֽי־לְנָדִ֥יב שְׂפַת־שָֽׁקֶר׃

‎8 ‏אֶֽבֶן־חֵ֣ן הַ֭שֹּׁחַד בְּעֵינֵ֣י בְעָלָ֑יו אֶֽל־כָּל־אֲשֶׁ֖ר יִפְנֶ֣ה יַשְׂכִּֽיל׃

‎9 ‏מְֽכַסֶּה־פֶּ֭שַׁע מְבַקֵּ֣שׁ אַהֲבָ֑ה וְשֹׁנֶ֥ה בְ֝דָבָ֗ר מַפְרִ֥יד אַלּֽוּף׃

‎10 ‏תֵּ֣חַת גְּעָרָ֣ה בְמֵבִ֑ין מֵהַכּ֖וֹת כְּסִ֣יל מֵאָֽה׃

‎11 ‏אַךְ־מְרִ֥י יְבַקֶּשׁ־רָ֑ע וּמַלְאָ֥ךְ אַ֝כְזָרִ֗י יְשֻׁלַּח־בּֽוֹ׃

‎12 ‏פָּג֬וֹשׁ דֹּ֣ב שַׁכּ֣וּל בְּאִ֑ישׁ וְאַל־כְּ֝סִ֗יל בְּאִוַּלְתּֽוֹ׃

‎13 ‏מֵשִׁ֣יב רָ֭עָה תַּ֣חַת טוֹבָ֑ה לֹא־תמיש תָמ֥וּשׁ רָ֝עָ֗ה מִבֵּיתֽוֹ׃

‎14 ‏פּ֣וֹטֵֽר מַ֭יִם רֵאשִׁ֣ית מָד֑וֹן וְלִפְנֵ֥י הִ֝תְגַּלַּ֗ע הָרִ֥יב3 נְטֽוֹשׁ׃

‎15 ‏מַצְדִּ֣יק רָ֭שָׁע וּמַרְשִׁ֣יעַ צַדִּ֑יק תּוֹעֲבַ֥ת יְ֝הוָ֗ה גַּם־שְׁנֵיהֶֽם׃

‎16 ‏לָמָּה־זֶּ֣ה מְחִ֣יר בְּיַד־כְּסִ֑יל לִקְנ֖וֹת חָכְמָ֣ה וְלֶב־אָֽיִן׃

‎17 ‏בְּכָל־עֵ֭ת אֹהֵ֣ב הָרֵ֑עַ וְאָ֥ח לְ֝צָרָ֗ה יִוָּלֵֽד׃

‎18 ‏אָדָ֣ם חֲסַר־לֵ֭ב תּוֹקֵ֣עַ כָּ֑ף עֹרֵ֥ב עֲ֝רֻבָּ֗ה לִפְנֵ֥י רֵעֵֽהוּ׃

‎19 ‏אֹ֣הֵֽב פֶּ֭שַׁע אֹהֵ֣ב מַצָּ֑ה מַגְבִּ֥יהַּ פִּ֝תְח֗וֹ מְבַקֶּשׁ־שָֽׁבֶר׃

‎20 ‏עִקֶּשׁ־לֵ֭ב לֹ֣א יִמְצָא־ט֑וֹב וְנֶהְפָּ֥ךְ בִּ֝לְשׁוֹנ֗וֹ יִפּ֥וֹל בְּרָעָֽה׃

‎21 ‏יֹלֵ֣ד כְּ֭סִיל לְת֣וּגָה ל֑וֹ וְלֹֽא־יִ֝שְׂמַ֗ח אֲבִ֣י נָבָֽל׃

‎22 ‏לֵ֣ב שָׂ֭מֵחַ יֵיטִ֣ב גֵּהָ֑ה וְר֥וּחַ נְ֝כֵאָ֗ה תְּיַבֶּשׁ־גָּֽרֶם׃

‎23 ‏שֹׁ֣חַד מֵ֭חֵיק רָשָׁ֣ע יִקָּ֑ח לְ֝הַטּ֗וֹת אָרְח֥וֹת מִשְׁפָּֽט׃

‎24 ‏אֶת־פְּנֵ֣י מֵבִ֣ין חָכְמָ֑ה וְעֵינֵ֥י כְ֝סִ֗יל בִּקְצֵה־אָֽרֶץ׃

‎25 ‏כַּ֣עַס לְ֭אָבִיו בֵּ֣ן כְּסִ֑יל וּ֝מֶ֗מֶר לְיוֹלַדְתּֽוֹ׃

‎26 ‏גַּ֤ם עֲנ֣וֹשׁ לַצַּדִּ֣יק לֹא־ט֑וֹב לְהַכּ֖וֹת נְדִיבִ֣ים עַל־יֹֽשֶׁר׃

‎27 ‏חוֹשֵׂ֣ךְ אֲ֭מָרָיו יוֹדֵ֣עַ דָּ֑עַת וקר־ יְקַר־ ר֝֗וּחַ אִ֣ישׁ תְּבוּנָֽה׃

‎28 ‏גַּ֤ם אֱוִ֣יל מַ֭חֲרִישׁ חָכָ֣ם יֵחָשֵׁ֑ב אֹטֵ֖ם שְׂפָתָ֣יו נָבֽוֹן׃

Vul

1 [Melior est buccella sicca cum gaudio
quam domus plena victimis cum jurgio.

2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis,
et inter fratres hæreditatem dividet.

3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino,
ita corda probat Dominus.

4 Malus obedit linguæ iniquæ,
et fallax obtemperat labiis mendacibus.

5 Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus,
et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.

6 Corona senum filii filiorum,
et gloria filiorum patres eorum.

7 Non decent stultum verba composita,
nec principem labium mentiens.

8 Gemma gratissima exspectatio præstolantis;
quocumque se vertit, prudenter intelligit.

9 Qui celat delictum quærit amicitias;
qui altero sermone repetit, separat fœderatos.

10 Plus proficit correptio apud prudentem,
quam centum plagæ apud stultum.

11 Semper jurgia quærit malus:
angelus autem crudelis mittetur contra eum.

12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus,
quam fatuo confidenti in stultitia sua.

13 Qui reddit mala pro bonis,
non recedet malum de domo ejus.

14 Qui dimittit aquam caput est jurgiorum,
et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.]

15 [Qui justificat impium, et qui condemnat justum,
abominabilis est uterque apud Deum.

16 Quid prodest stulto habere divitias,
cum sapientiam emere non possit?
Qui altum facit domum suam quærit ruinam,
et qui evitat discere incidet in mala.

17 Omni tempore diligit qui amicus est,
et frater in angustiis comprobatur.

18 Stultus homo plaudet manibus,
cum spoponderit pro amico suo.

19 Qui meditatur discordias diligit rixas,
et qui exaltat ostium quærit ruinam.

20 Qui perversi cordis est non inveniet bonum,
et qui vertit linguam incidet in malum.

21 Natus est stultus in ignominiam suam;
sed nec pater in fatuo lætabitur.

22 Animus gaudens ætatem floridam facit;
spiritus tristis exsiccat ossa.

23 Munera de sinu impius accipit,
ut pervertat semitas judicii.

24 In facie prudentis lucet sapientia;
oculi stultorum in finibus terræ.

25 Ira patris filius stultus,
et dolor matris quæ genuit eum.

26 Non est bonum damnum inferre justo,
nec percutere principem qui recta judicat.

27 Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est,
et pretiosi spiritus vir eruditus.

28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur,
et si compresserit labia sua, intelligens.]


Next: Proverbs 18