KJV

1  Then answered⁶⁰³⁰ Zophar⁶⁶⁹¹ the Naamathite,⁵²⁸⁴ and said,⁵⁵⁹

2  Should not³⁸⁰⁸ the multitude⁷²³⁰ of words¹⁶⁹⁷ be answered?⁶⁰³⁰ and should⁵¹⁸ a man³⁷⁶ full of talk⁸¹⁹³ be justified?⁶⁶⁶³

3  Should thy lies⁹⁰⁷ make men⁴⁹⁶² hold their peace?²⁷⁹⁰ and when thou mockest,³⁹³² shall no³⁶⁹ man make thee ashamed?³⁶³⁷

4  For thou hast said,⁵⁵⁹ My doctrine³⁹⁴⁸ is pure,²¹³⁴ and I am¹⁹⁶¹ clean¹²⁴⁹ in thine eyes.⁵⁸⁶⁹

5  But¹⁹⁹ oh that⁴³¹⁰ God⁴³³ would⁵⁴¹⁴ speak,¹⁶⁹⁶ and open⁶⁶⁰⁵ his lips⁸¹⁹³ against⁵⁹⁷³ thee;

6  And that he would show⁵⁰⁴⁶ thee the secrets⁸⁵⁸⁷ of wisdom,²⁴⁵¹ that³⁵⁸⁸ they are double³⁷¹⁸ to that which is!⁸⁴⁵⁴ Know³⁰⁴⁵ therefore that³⁵⁸⁸ God⁴³³ exacteth⁵³⁸² of thee less than thine iniquity^{4480 5771} deserveth.

7  Canst thou by searching²⁷¹⁴ find out⁴⁶⁷² God?⁴³³ canst thou find out⁴⁶⁷² the Almighty⁷⁷⁰⁶ unto⁵⁷⁰⁴ perfection?⁸⁵⁰³

8  It is as high¹³⁶³ as heaven;⁸⁰⁶⁴ what⁴¹⁰⁰ canst thou do?⁶⁴⁶⁶ deeper⁶⁰¹³ than hell;^{4480 7585} what⁴¹⁰⁰ canst thou know?³⁰⁴⁵

9  The measure⁴⁰⁵⁵ thereof is longer⁷⁵² than the earth,^{4480 776} and broader⁷³⁴² than⁴⁴⁸⁰ the sea.³²²⁰

10  If⁵¹⁸ he cut off,²⁴⁹⁸ and shut up,⁵⁴⁶² or gather together,⁶⁹⁵⁰ then who⁴³¹⁰ can hinder⁷⁷²⁵ him?

11  For³⁵⁸⁸ he¹⁹³¹ knoweth³⁰⁴⁵ vain⁷⁷²³ men:⁴⁹⁶² he seeth⁷²⁰⁰ wickedness²⁰⁵ also; will he not³⁸⁰⁸ then consider⁹⁹⁵ it?

12  For vain⁵⁰¹⁴ man³⁷⁶ would be wise,³⁸²³ though man¹²⁰ be born³²⁰⁵ like a wild ass's⁶⁵⁰¹ colt.⁵⁸⁹⁵

13  If⁵¹⁸ thou⁸⁵⁹ prepare³⁵⁵⁹ thine heart,³⁸²⁰ and stretch out⁶⁵⁶⁶ thine hands³⁷⁰⁹ toward⁴¹³ him;

14  If⁵¹⁸ iniquity²⁰⁵ be in thine hand,³⁰²⁷ put it far away,⁷³⁶⁸ and let not⁴⁰⁸ wickedness⁵⁷⁶⁶ dwell⁷⁹³¹ in thy tabernacles.¹⁶⁸

15  For³⁵⁸⁸ then²²⁷ shalt thou lift up⁵³⁷⁵ thy face⁶⁴⁴⁰ without spot;^{4480 3971} yea, thou shalt be¹⁹⁶¹ steadfast,³³³² and shalt not³⁸⁰⁸ fear:³³⁷²

16  Because³⁵⁸⁸ thou⁸⁵⁹ shalt forget⁷⁹¹¹ thy misery,⁵⁹⁹⁹ and remember²¹⁴² it as waters⁴³²⁵ that pass away:⁵⁶⁷⁴

17  And thine age²⁴⁶⁵ shall be clearer⁶⁹⁶⁵ than the noonday;^{4480 6672} thou shalt shine forth,⁵⁷⁷⁴ thou shalt be¹⁹⁶¹ as the morning.¹²⁴²

18  And thou shalt be secure,⁹⁸² because³⁵⁸⁸ there³⁴²⁶ is hope;⁸⁶¹⁵ yea, thou shalt dig²⁶⁵⁸ about thee, and thou shalt take thy rest⁷⁹⁰¹ in safety.⁹⁸³

19  Also thou shalt lie down,⁷²⁵⁷ and none³⁶⁹ shall make thee afraid;²⁷²⁹ yea, many⁷²²⁷ shall make suit²⁴⁷⁰ unto⁶⁴⁴⁰ thee.

20  But the eyes⁵⁸⁶⁹ of the wicked⁷⁵⁶³ shall fail,³⁶¹⁵ and they shall not escape,^{4498 6 4480} and their hope⁸⁶¹⁵ shall be as the giving up⁴⁶⁴⁶ of the ghost.⁵³¹⁵

Sep

1 ὑπολαβὼν δὲ Σωφαρ ὁ Μιναῖος λέγει

2 ὁ τὰ πολλὰ λέγων καὶ ἀντακούσεται ἢ καὶ ὁ εὔλαλος οἴεται εἶναι δίκαιος εὐλογημένος γεννητὸς γυναικὸς ὀλιγόβιος

3 μὴ πολὺς ἐν ῥήμασιν γίνου οὐ γάρ ἐστιν ὁ ἀντικρινόμενός σοι

4 μὴ γὰρ λέγε ὅτι καθαρός εἰμι τοῖς ἔργοις καὶ ἄμεμπτος ἐναντίον αὐτοῦ

5 ἀλλὰ πῶς ἂν ὁ κύριος λαλήσαι πρὸς σέ καὶ ἀνοίξει χείλη αὐτοῦ μετὰ σοῦ

6 εἶτα ἀναγγελεῖ σοι δύναμιν σοφίας ὅτι διπλοῦς ἔσται τῶν κατὰ σέ καὶ τότε γνώσῃ ὅτι ἄξιά σοι ἀπέβη ἀπὸ κυρίου ὧν ἡμάρτηκας

7 ἦ ἴχνος κυρίου εὑρήσεις ἢ εἰς τὰ ἔσχατα ἀφίκου ἃ ἐποίησεν ὁ παντοκράτωρ

8 ὑψηλὸς ὁ οὐρανός καὶ τί ποιήσεις βαθύτερα δὲ τῶν ἐν ᾅδου τί οἶδας

9 ἢ μακρότερα μέτρου γῆς ἢ εὔρους θαλάσσης

10 ἐὰν δὲ καταστρέψῃ τὰ πάντα τίς ἐρεῖ αὐτῷ τί ἐποίησας

11 αὐτὸς γὰρ οἶδεν ἔργα ἀνόμων ἰδὼν δὲ ἄτοπα οὐ παρόψεται

12 ἄνθρωπος δὲ ἄλλως νήχεται λόγοις βροτὸς δὲ γεννητὸς γυναικὸς ἴσα ὄνῳ ἐρημίτῃ

13 εἰ γὰρ σὺ καθαρὰν ἔθου τὴν καρδίαν σου ὑπτιάζεις δὲ χεῖρας πρὸς αὐτόν

14 εἰ ἄνομόν τί ἐστιν ἐν χερσίν σου πόρρω ποίησον αὐτὸ ἀπὸ σοῦ ἀδικία δὲ ἐν διαίτῃ σου μὴ αὐλισθήτω

15 οὕτως γὰρ ἀναλάμψει σου τὸ πρόσωπον ὥσπερ ὕδωρ καθαρόν ἐκδύσῃ δὲ ῥύπον καὶ οὐ μὴ φοβηθῇς

16 καὶ τὸν κόπον ἐπιλήσῃ ὥσπερ κῦμα παρελθὸν καὶ οὐ πτοηθήσῃ

17 ἡ δὲ εὐχή σου ὥσπερ ἑωσφόρος ἐκ δὲ μεσημβρίας ἀνατελεῖ σοι ζωή

18 πεποιθώς τε ἔσῃ ὅτι ἔστιν σοι ἐλπίς ἐκ δὲ μερίμνης καὶ φροντίδος ἀναφανεῖταί σοι εἰρήνη

19 ἡσυχάσεις γάρ καὶ οὐκ ἔσται ὁ πολεμῶν σε μεταβαλόμενοι δὲ πολλοί σου δεηθήσονται

20 σωτηρία δὲ αὐτοὺς ἀπολείψει ἡ γὰρ ἐλπὶς αὐτῶν ἀπώλεια ὀφθαλμοὶ δὲ ἀσεβῶν τακήσονται

Tan

‎1 ‏וַ֭יַּעַן צֹפַ֥ר הַֽנַּעֲמָתִ֗י וַיֹּאמַֽר׃

‎2 ‏הֲרֹ֣ב דְּ֭בָרִים לֹ֣א יֵעָנֶ֑ה וְאִם־אִ֖ישׁ שְׂפָתַ֣יִם יִצְדָּֽק׃

‎3 ‏בַּ֭דֶּיךָ מְתִ֣ים יַחֲרִ֑ישׁו וַ֝תִּלְעַ֗ג וְאֵ֣ין מַכְלִֽם׃

‎4 ‏וַ֭תֹּאמֶר זַ֣ךְ לִקְחִ֑י וּ֝בַ֗ר הָיִ֥יתִי בְעֵינֶֽיךָ׃

‎5 ‏וְֽאוּלָ֗ם מִֽי־יִתֵּ֣ן אֱל֣וֹהַּ דַּבֵּ֑ר וְיִפְתַּ֖ח שְׂפָתָ֣יו עִמָּֽךְ׃

‎6 ‏וְיַגֶּד־לְךָ֨׀³ תַּֽעֲלֻמ֣וֹת חָכְמָה֮ כִּֽי־כִפְלַ֪יִם לְֽת֫וּשִׁיָּ֥ה וְדַ֡ע כִּֽי־יַשֶּׁ֥ה לְךָ֥ אֱ֝ל֗וֹהַ מֵעֲוֹנֶֽךָ׃

‎7 ‏הַחֵ֣קֶר אֱל֣וֹהַ תִּמְצָ֑א אִ֤ם עַד־תַּכְלִ֖ית שַׁדַּ֣י תִּמְצָֽא׃

‎8 ‏גָּבְהֵ֣י שָׁ֭מַיִם מַה־תִּפְעָ֑ל עֲמֻקָּ֥ה מִ֝שְּׁא֗וֹל מַה־תֵּדָֽע׃

‎9 ‏אֲרֻכָּ֣ה מֵאֶ֣רֶץ מִדָּ֑הּ וּ֝רְחָבָ֗ה מִנִּי־יָֽם׃

‎10 ‏אִם־יַחֲלֹ֥ף וְיַסְגִּ֑יר וְ֝יַקְהִ֗יל וּמִ֣י יְשִׁיבֶֽנּוּ׃

‎11 ‏כִּי־ה֭וּא יָדַ֣ע מְתֵי־שָׁ֑וְא וַיַּרְא־אָ֝֗וֶן וְלֹ֣א יִתְבּוֹנָֽן׃

‎12 ‏וְאִ֣ישׁ נָ֭בוּב יִלָּבֵ֑ב וְעַ֥יִר פֶּ֝֗רֶא אָדָ֥ם יִוָּלֵֽד׃

‎13 ‏אִם־אַ֭תָּ֗ה¹ הֲכִינ֣וֹתָ לִבֶּ֑ךָ וּפָרַשְׂתָּ֖ אֵלָ֣יו כַּפֶּֽךָ׃

‎14 ‏אִם־אָ֣וֶן בְּ֭יָדְךָ הַרְחִיקֵ֑הוּ וְאַל־תַּשְׁכֵּ֖ן בְּאֹהָלֶ֣יךָ עַוְלָֽה׃

‎15 ‏כִּי־אָ֤ז׀ תִּשָּׂ֣א פָנֶ֣יךָ מִמּ֑וּם וְהָיִ֥יתָ מֻ֝צָ֗ק וְלֹ֣א תִירָֽא׃

‎16 ‏כִּי־אַ֭תָּה עָמָ֣ל תִּשְׁכָּ֑ח כְּמַ֖יִם עָבְר֣וּ תִזְכֹּֽר׃

‎17 ‏וּֽ֭מִצָּהֳרַיִם יָק֣וּם חָ֑לֶד תָּ֝עֻ֗פָה כַּבֹּ֥קֶר תִּהְיֶֽה׃

‎18 ‏וּֽ֭בָטַחְתָּ כִּי־יֵ֣שׁ תִּקְוָ֑ה וְ֝חָפַרְתָּ֗ לָבֶ֥טַח תִּשְׁכָּֽב׃

‎19 ‏וְֽ֭רָבַצְתָּ וְאֵ֣ין מַחֲרִ֑יד וְחִלּ֖וּ פָנֶ֣יךָ רַבִּֽים׃

‎20 ‏וְעֵינֵ֥י רְשָׁעִ֗ים תִּ֫כְלֶ֥ינָה³ וּ֭מָנוֹס אָבַ֣ד מִנְהֶ֑ם וְ֝תִקְוָתָ֗ם מַֽפַּח־נָֽפֶשׁ׃ פ

Vul

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:

2 [Numquid qui multa loquitur, non et audiet?
aut vir verbosus justificabitur?

3 Tibi soli tacebunt homines?
et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?

4 Dixisti enim: Purus est sermo meus,
et mundus sum in conspectu tuo.

5 Atque utinam Deus loqueretur tecum,
et aperiret labia sua tibi,

6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ,
et quod multiplex esset lex ejus:
et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo
quam meretur iniquitas tua!

7 Forsitan vestigia Dei comprehendes,
et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?

8 Excelsior cælo est, et quid facies?
profundior inferno, et unde cognosces?

9 Longior terra mensura ejus,
et latior mari.

10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit,
quis contradicet ei?

11 Ipse enim novit hominum vanitatem;
et videns iniquitatem, nonne considerat?

12 Vir vanus in superbiam erigitur,
et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.

13 Tu autem firmasti cor tuum,
et expandisti ad eum manus tuas.

14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te,
et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,

15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula;
et eris stabilis, et non timebis.

16 Miseriæ quoque oblivisceris,
et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.

17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam;
et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.

18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe:
et defossus securus dormies.

19 Requiesces, et non erit qui te exterreat;
et deprecabuntur faciem tuam plurimi.

20 Oculi autem impiorum deficient,
et effugium peribit ab eis:
et spes illorum abominatio animæ.]