KJV

1  In the beginning⁷²²⁵ of the reign⁴⁴⁶⁷ of Jehoiakim³⁰⁷⁹ the son¹¹²¹ of Josiah²⁹⁷⁷ king⁴⁴²⁸ of Judah³⁰⁶³ came¹⁹⁶¹ this²⁰⁸⁸ word¹⁶⁹⁷ unto⁴¹³ Jeremiah³⁴¹⁴ from^{4480 854} the LORD,³⁰⁶⁸ saying,⁵⁵⁹

2  Thus³⁵⁴¹ saith⁵⁵⁹ the LORD³⁰⁶⁸ to⁴¹³ me; Make⁶²¹³ thee bonds⁴¹⁴⁷ and yokes,⁴¹³³ and put⁵⁴¹⁴ them upon⁵⁹²¹ thy neck,⁶⁶⁷⁷

3  And send⁷⁹⁷¹ them to⁴¹³ the king⁴⁴²⁸ of Edom,¹²³ and to⁴¹³ the king⁴⁴²⁸ of Moab,⁴¹²⁴ and to⁴¹³ the king⁴⁴²⁸ of the Ammonites,^{1121 5983} and to⁴¹³ the king⁴⁴²⁸ of Tyrus,⁶⁸⁶⁵ and to the king⁴⁴²⁸ of Zidon,⁶⁷²¹ by the hand³⁰²⁷ of the messengers⁴³⁹⁷ which come⁹³⁵ to Jerusalem³³⁸⁹ unto⁴¹³ Zedekiah⁶⁶⁶⁷ king⁴⁴²⁸ of Judah;³⁰⁶³

4  And command⁶⁶⁸⁰ them to say⁵⁵⁹ unto⁴¹³ their masters,¹¹³ Thus³⁵⁴¹ saith⁵⁵⁹ the LORD³⁰⁶⁸ of hosts,⁶⁶³⁵ the God⁴³⁰ of Israel;³⁴⁷⁸ Thus³⁵⁴¹ shall ye say⁵⁵⁹ unto⁴¹³ your masters;¹¹³

5  I⁵⁹⁵ have made^{6213 853} the earth,^{776 853} the man¹²⁰ and the beast⁹²⁹ that⁸³⁴ are upon^{5921 6440} the ground,⁷⁷⁶ by my great¹⁴¹⁹ power³⁵⁸¹ and by my outstretched⁵¹⁸⁶ arm,²²²⁰ and have given⁵⁴¹⁴ it unto whom⁸³⁴ it seemed⁵⁸⁶⁹ meet³⁴⁷⁴ unto me.

6  And now⁶²⁵⁸ have I⁵⁹⁵ given^{5414 853} all³⁶⁰⁵ these⁴²⁸ lands⁷⁷⁶ into the hand³⁰²⁷ of Nebuchadnezzar⁵⁰¹⁹ the king⁴⁴²⁸ of Babylon,⁸⁹⁴ my servant;⁵⁶⁵⁰ and ⁸⁵³ the beasts²⁴¹⁶ of the field⁷⁷⁰⁴ have I given⁵⁴¹⁴ him also¹⁵⁷¹ to serve⁵⁶⁴⁷ him.

7  And all³⁶⁰⁵ nations¹⁴⁷¹ shall serve⁵⁶⁴⁷ him, and his son,¹¹²¹ and his son's¹¹²¹ son,¹¹²¹ until⁵⁷⁰⁴ the very time⁶²⁵⁶ of his land⁷⁷⁶ come:⁹³⁵ and then¹⁵⁷¹ many⁷²²⁷ nations¹⁴⁷¹ and great¹⁴¹⁹ kings⁴⁴²⁸ shall serve⁵⁶⁴⁷ themselves of him.¹⁹³¹

8  And it shall come to pass,¹⁹⁶¹ that the nation¹⁴⁷¹ and kingdom⁴⁴⁶⁷ which⁸³⁴ will not³⁸⁰⁸ serve⁵⁶⁴⁷ the same ⁸⁵³ Nebuchadnezzar⁵⁰¹⁹ the king⁴⁴²⁸ of Babylon,⁸⁹⁴ and that⁸³⁴ will not³⁸⁰⁸ put^{5414 853} their neck⁶⁶⁷⁷ under the yoke⁵⁹²³ of the king⁴⁴²⁸ of Babylon,⁸⁹⁴ that¹⁹³¹ nation¹⁴⁷¹ will I punish,⁶⁴⁸⁵ saith⁵⁰⁰² the LORD,³⁰⁶⁸ with the sword,²⁷¹⁹ and with the famine,⁷⁴⁵⁸ and with the pestilence,¹⁶⁹⁸ until⁵⁷⁰⁴ I have consumed⁸⁵⁵² them by his hand.³⁰²⁷

9  Therefore hearken⁸⁰⁸⁵ not⁴⁰⁸ ye⁸⁵⁹ to⁴¹³ your prophets,⁵⁰³⁰ nor to⁴¹³ your diviners,⁷⁰⁸⁰ nor to⁴¹³ your dreamers,²⁴⁷² nor to⁴¹³ your enchanters,⁶⁰⁴⁹ nor to⁴¹³ your sorcerers,³⁷⁸⁶ which^{834 1992} speak⁵⁵⁹ unto⁴¹³ you, saying,⁵⁵⁹ Ye shall not³⁸⁰⁸ serve^{5647 853} the king⁴⁴²⁸ of Babylon:⁸⁹⁴

10  For³⁵⁸⁸ they¹⁹⁹² prophesy⁵⁰¹² a lie⁸²⁶⁷ unto you, to⁴⁶¹⁶ remove you far^{7368 853} from^{4480 5921} your land;¹²⁷ and that I should drive you out,^{5080 853} and ye should perish.⁶

11  But the nations¹⁴⁷¹ that⁸³⁴ bring^{935 853} their neck⁶⁶⁷⁷ under the yoke⁵⁹²³ of the king⁴⁴²⁸ of Babylon,⁸⁹⁴ and serve⁵⁶⁴⁷ him, those will I let remain⁵¹¹⁷ still in⁵⁹²¹ their own land,¹²⁷ saith⁵⁰⁰² the LORD;³⁰⁶⁸ and they shall till⁵⁶⁴⁷ it, and dwell³⁴²⁷ therein.

12  I spoke¹⁶⁹⁶ also to⁴¹³ Zedekiah⁶⁶⁶⁷ king⁴⁴²⁸ of Judah³⁰⁶³ according to all³⁶⁰⁵ these⁴²⁸ words,¹⁶⁹⁷ saying,⁵⁵⁹ Bring^{935 853} your necks⁶⁶⁷⁷ under the yoke⁵⁹²³ of the king⁴⁴²⁸ of Babylon,⁸⁹⁴ and serve⁵⁶⁴⁷ him and his people,⁵⁹⁷¹ and live.²⁴²¹

13  Why⁴¹⁰⁰ will ye die,⁴¹⁹¹ thou⁸⁵⁹ and thy people,⁵⁹⁷¹ by the sword,²⁷¹⁹ by the famine,⁷⁴⁵⁸ and by the pestilence,¹⁶⁹⁸ as⁸³⁴ the LORD³⁰⁶⁸ hath spoken¹⁶⁹⁶ against⁴¹³ the nation¹⁴⁷¹ that⁸³⁴ will not³⁸⁰⁸ serve^{5647 853} the king⁴⁴²⁸ of Babylon?⁸⁹⁴

14  Therefore hearken⁸⁰⁸⁵ not⁴⁰⁸ unto⁴¹³ the words¹⁶⁹⁷ of the prophets⁵⁰³⁰ that speak⁵⁵⁹ unto⁴¹³ you, saying,⁵⁵⁹ Ye shall not³⁸⁰⁸ serve^{5647 853} the king⁴⁴²⁸ of Babylon:⁸⁹⁴ for³⁵⁸⁸ they¹⁹⁹² prophesy⁵⁰¹² a lie⁸²⁶⁷ unto you.

15  For³⁵⁸⁸ I have not³⁸⁰⁸ sent⁷⁹⁷¹ them, saith⁵⁰⁰² the LORD,³⁰⁶⁸ yet they¹⁹⁹² prophesy⁵⁰¹² a lie⁸²⁶⁷ in my name;⁸⁰³⁴ that⁴⁶¹⁶ I might drive you out,^{5080 853} and that ye might perish,⁶ ye,⁸⁵⁹ and the prophets⁵⁰³⁰ that prophesy⁵⁰¹² unto you.

16  Also I spoke¹⁶⁹⁶ to⁴¹³ the priests³⁵⁴⁸ and to⁴¹³ all³⁶⁰⁵ this²⁰⁸⁸ people,⁵⁹⁷¹ saying,⁵⁵⁹ Thus³⁵⁴¹ saith⁵⁵⁹ the LORD;³⁰⁶⁸ Hearken⁸⁰⁸⁵ not⁴⁰⁸ to⁴¹³ the words¹⁶⁹⁷ of your prophets⁵⁰³⁰ that prophesy⁵⁰¹² unto you, saying,⁵⁵⁹ Behold,²⁰⁰⁹ the vessels³⁶²⁷ of the LORD's³⁰⁶⁸ house¹⁰⁰⁴ shall now⁶²⁵⁸ shortly⁴¹²⁰ be brought again⁷⁷²⁵ from Babylon:^{4480 894} for³⁵⁸⁸ they¹⁹⁹² prophesy⁵⁰¹² a lie⁸²⁶⁷ unto you.

17  Hearken⁸⁰⁸⁵ not⁴⁰⁸ unto⁴¹³ them; serve^{5647 853} the king⁴⁴²⁸ of Babylon,⁸⁹⁴ and live:²⁴²¹ wherefore⁴¹⁰⁰ should this²⁰⁶³ city⁵⁸⁹² be¹⁹⁶¹ laid waste?²⁷²³

18  But if⁵¹⁸ they¹⁹⁹² be prophets,⁵⁰³⁰ and if⁵¹⁸ the word¹⁶⁹⁷ of the LORD³⁰⁶⁸ be³⁴²⁶ with⁸⁵⁴ them, let them now⁴⁹⁹⁴ make intercession⁶²⁹³ to the LORD³⁰⁶⁸ of hosts,⁶⁶³⁵ that the vessels³⁶²⁷ which are left³⁴⁹⁸ in the house¹⁰⁰⁴ of the LORD,³⁰⁶⁸ and in the house¹⁰⁰⁴ of the king⁴⁴²⁸ of Judah,³⁰⁶³ and at Jerusalem,³³⁸⁹ go⁹³⁵ not¹¹¹⁵ to Babylon.⁸⁹⁴

19  For³⁵⁸⁸ thus³⁵⁴¹ saith⁵⁵⁹ the LORD³⁰⁶⁸ of hosts⁶⁶³⁵ concerning⁴¹³ the pillars,⁵⁹⁸² and concerning⁵⁹²¹ the sea,³²²⁰ and concerning⁵⁹²¹ the bases,⁴³⁵⁰ and concerning⁵⁹²¹ the residue³⁴⁹⁹ of the vessels³⁶²⁷ that remain³⁴⁹⁸ in this²⁰⁶³ city,⁵⁸⁹²

20  Which⁸³⁴ Nebuchadnezzar⁵⁰¹⁹ king⁴⁴²⁸ of Babylon⁸⁹⁴ took³⁹⁴⁷ not,³⁸⁰⁸ when he carried away captive^{1540 853} Jeconiah³²⁰⁴ the son¹¹²¹ of Jehoiakim³⁰⁷⁹ king⁴⁴²⁸ of Judah³⁰⁶³ from Jerusalem^{4480 3389} to Babylon,⁸⁹⁴ and all³⁶⁰⁵ the nobles²⁷¹⁵ of Judah³⁰⁶³ and Jerusalem;³³⁸⁹

21  Yea,³⁵⁸⁸ thus³⁵⁴¹ saith⁵⁵⁹ the LORD³⁰⁶⁸ of hosts,⁶⁶³⁵ the God⁴³⁰ of Israel,³⁴⁷⁸ concerning⁵⁹²¹ the vessels³⁶²⁷ that remain³⁴⁹⁸ in the house¹⁰⁰⁴ of the LORD,³⁰⁶⁸ and in the house¹⁰⁰⁴ of the king⁴⁴²⁸ of Judah³⁰⁶³ and of Jerusalem;³³⁸⁹

22  They shall be carried⁹³⁵ to Babylon,⁸⁹⁴ and there⁸⁰³³ shall they be¹⁹⁶¹ until⁵⁷⁰⁴ the day³¹¹⁷ that I visit⁶⁴⁸⁵ them, saith⁵⁰⁰² the LORD;³⁰⁶⁸ then will I bring them up,⁵⁹²⁷ and restore⁷⁷²⁵ them to⁴¹³ this²⁰⁰⁸ place.⁴⁷²⁵

Sep

1 λόγος κυρίου ὃν ἐλάλησεν ἐπὶ Βαβυλῶνα

2 ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἀκουστὰ ποιήσατε καὶ μὴ κρύψητε εἴπατε ἑάλωκεν Βαβυλών κατῃσχύνθη Βῆλος ἡ ἀπτόητος ἡ τρυφερὰ παρεδόθη Μαρωδαχ

3 ὅτι ἀνέβη ἐπ᾽ αὐτὴν ἔθνος ἀπὸ βορρᾶ οὗτος θήσει τὴν γῆν αὐτῆς εἰς ἀφανισμόν καὶ οὐκ ἔσται ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ ἀπὸ ἀνθρώπου καὶ ἕως κτήνους

4 ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἥξουσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ Ιουδα ἐπὶ τὸ αὐτό βαδίζοντες καὶ κλαίοντες πορεύσονται τὸν κύριον θεὸν αὐτῶν ζητοῦντες

5 ἕως Σιων ἐρωτήσουσιν τὴν ὁδόν ὧδε γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῶν δώσουσιν καὶ ἥξουσιν καὶ καταφεύξονται πρὸς κύριον τὸν θεόν διαθήκη γὰρ αἰώνιος οὐκ ἐπιλησθήσεται

6 πρόβατα ἀπολωλότα ἐγενήθη ὁ λαός μου οἱ ποιμένες αὐτῶν ἐξῶσαν αὐτούς ἐπὶ τὰ ὄρη ἀπεπλάνησαν αὐτούς ἐξ ὄρους ἐπὶ βουνὸν ᾤχοντο ἐπελάθοντο κοίτης αὐτῶν

7 πάντες οἱ εὑρίσκοντες αὐτοὺς κατανάλισκον αὐτούς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν εἶπαν μὴ ἀνῶμεν αὐτούς ἀνθ᾽ ὧν ἥμαρτον τῷ κυρίῳ νομῇ δικαιοσύνης τῷ συναγαγόντι τοὺς πατέρας αὐτῶν

8 ἀπαλλοτριώθητε ἐκ μέσου Βαβυλῶνος καὶ ἀπὸ γῆς Χαλδαίων καὶ ἐξέλθατε καὶ γένεσθε ὥσπερ δράκοντες κατὰ πρόσωπον προβάτων

9 ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ἐγείρω ἐπὶ Βαβυλῶνα συναγωγὰς ἐθνῶν ἐκ γῆς βορρᾶ καὶ παρατάξονται αὐτῇ ἐκεῖθεν ἁλώσεται ὡς βολὶς μαχητοῦ συνετοῦ οὐκ ἐπιστρέψει κενή

10 καὶ ἔσται ἡ Χαλδαία εἰς προνομήν πάντες οἱ προνομεύοντες αὐτὴν ἐμπλησθήσονται

11 ὅτι ηὐφραίνεσθε καὶ κατεκαυχᾶσθε διαρπάζοντες τὴν κληρονομίαν μου διότι ἐσκιρτᾶτε ὡς βοΐδια ἐν βοτάνῃ καὶ ἐκερατίζετε ὡς ταῦροι

12 ᾐσχύνθη ἡ μήτηρ ὑμῶν σφόδρα μήτηρ ἐπ᾽ ἀγαθὰ ἐσχάτη ἐθνῶν ἔρημος

13 ἀπὸ ὀργῆς κυρίου οὐ κατοικηθήσεται καὶ ἔσται εἰς ἀφανισμὸν πᾶσα καὶ πᾶς ὁ διοδεύων διὰ Βαβυλῶνος σκυθρωπάσει καὶ συριοῦσιν ἐπὶ πᾶσαν τὴν πληγὴν αὐτῆς

14 παρατάξασθε ἐπὶ Βαβυλῶνα κύκλῳ πάντες τείνοντες τόξον τοξεύσατε ἐπ᾽ αὐτήν μὴ φείσησθε ἐπὶ τοῖς τοξεύμασιν ὑμῶν

15 κατακροτήσατε ἐπ᾽ αὐτήν παρελύθησαν αἱ χεῖρες αὐτῆς ἔπεσαν αἱ ἐπάλξεις αὐτῆς καὶ κατεσκάφη τὸ τεῖχος αὐτῆς ὅτι ἐκδίκησις παρὰ θεοῦ ἐστιν ἐκδικεῖτε ἐπ᾽ αὐτήν καθὼς ἐποίησεν ποιήσατε αὐτῇ

16 ἐξολεθρεύσατε σπέρμα ἐκ Βαβυλῶνος κατέχοντα δρέπανον ἐν καιρῷ θερισμοῦ ἀπὸ προσώπου μαχαίρας Ἑλληνικῆς ἕκαστος εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀποστρέψουσιν καὶ ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ φεύξεται

17 πρόβατον πλανώμενον Ισραηλ λέοντες ἐξῶσαν αὐτόν ὁ πρῶτος ἔφαγεν αὐτὸν βασιλεὺς Ασσουρ καὶ οὗτος ὕστερον τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ βασιλεὺς Βαβυλῶνος

18 διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ ἐπὶ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος καὶ ἐπὶ τὴν γῆν αὐτοῦ καθὼς ἐξεδίκησα ἐπὶ τὸν βασιλέα Ασσουρ

19 καὶ ἀποκαταστήσω τὸν Ισραηλ εἰς τὴν νομὴν αὐτοῦ καὶ νεμήσεται ἐν τῷ Καρμήλῳ καὶ ἐν ὄρει Εφραιμ καὶ ἐν τῷ Γαλααδ καὶ πλησθήσεται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ

20 ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ζητήσουσιν τὴν ἀδικίαν Ισραηλ καὶ οὐχ ὑπάρξει καὶ τὰς ἁμαρτίας Ιουδα καὶ οὐ μὴ εὑρεθῶσιν ὅτι ἵλεως ἔσομαι τοῖς ὑπολελειμμένοις ἐπὶ τῆς γῆς λέγει κύριος

21 πικρῶς ἐπίβηθι ἐπ᾽ αὐτὴν καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐπ᾽ αὐτήν ἐκδίκησον μάχαιρα καὶ ἀφάνισον λέγει κύριος καὶ ποίει κατὰ πάντα ὅσα ἐντέλλομαί σοι

22 φωνὴ πολέμου καὶ συντριβὴ μεγάλη ἐν γῇ Χαλδαίων

23 πῶς συνεκλάσθη καὶ συνετρίβη ἡ σφῦρα πάσης τῆς γῆς πῶς ἐγενήθη εἰς ἀφανισμὸν Βαβυλὼν ἐν ἔθνεσιν

24 ἐπιθήσονταί σοι καὶ ἁλώσῃ ὦ Βαβυλών καὶ οὐ γνώσῃ εὑρέθης καὶ ἐλήμφθης ὅτι τῷ κυρίῳ ἀντέστης

25 ἤνοιξεν κύριος τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ καὶ ἐξήνεγκεν τὰ σκεύη ὀργῆς αὐτοῦ ὅτι ἔργον τῷ κυρίῳ θεῷ ἐν γῇ Χαλδαίων

26 ὅτι ἐληλύθασιν οἱ καιροὶ αὐτῆς ἀνοίξατε τὰς ἀποθήκας αὐτῆς ἐρευνήσατε αὐτὴν ὡς σπήλαιον καὶ ἐξολεθρεύσατε αὐτήν μὴ γενέσθω αὐτῆς κατάλειμμα

27 ἀναξηράνατε αὐτῆς πάντας τοὺς καρπούς καὶ καταβήτωσαν εἰς σφαγήν οὐαὶ αὐτοῖς ὅτι ἥκει ἡ ἡμέρα αὐτῶν καὶ καιρὸς ἐκδικήσεως αὐτῶν

28 φωνὴ φευγόντων καὶ ἀνασῳζομένων ἐκ γῆς Βαβυλῶνος τοῦ ἀναγγεῖλαι εἰς Σιων τὴν ἐκδίκησιν παρὰ κυρίου θεοῦ ἡμῶν

29 παραγγείλατε ἐπὶ Βαβυλῶνα πολλοῖς παντὶ ἐντείνοντι τόξον παρεμβάλετε ἐπ᾽ αὐτὴν κυκλόθεν μὴ ἔστω αὐτῆς ἀνασῳζόμενος ἀνταπόδοτε αὐτῇ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ποιήσατε αὐτῇ ὅτι πρὸς τὸν κύριον ἀντέστη θεὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ

30 διὰ τοῦτο πεσοῦνται οἱ νεανίσκοι αὐτῆς ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταὶ αὐτῆς ῥιφήσονται εἶπεν κύριος

31 ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ τὴν ὑβρίστριαν λέγει κύριος ὅτι ἥκει ἡ ἡμέρα σου καὶ ὁ καιρὸς ἐκδικήσεώς σου

32 καὶ ἀσθενήσει ἡ ὕβρις σου καὶ πεσεῖται καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀνιστῶν αὐτήν καὶ ἀνάψω πῦρ ἐν τῷ δρυμῷ αὐτῆς καὶ καταφάγεται πάντα τὰ κύκλῳ αὐτῆς

33 τάδε λέγει κύριος καταδεδυνάστευνται οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ οἱ υἱοὶ Ιουδα ἅμα πάντες οἱ αἰχμαλωτεύσαντες αὐτοὺς κατεδυνάστευσαν αὐτούς ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἐξαποστεῖλαι αὐτούς

34 καὶ ὁ λυτρούμενος αὐτοὺς ἰσχυρός κύριος παντοκράτωρ ὄνομα αὐτῷ κρίσιν κρινεῖ πρὸς τοὺς ἀντιδίκους αὐτοῦ ὅπως ἐξάρῃ τὴν γῆν καὶ παροξυνεῖ τοῖς κατοικοῦσι Βαβυλῶνα

35 μάχαιραν ἐπὶ τοὺς Χαλδαίους καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτῆς καὶ ἐπὶ τοὺς συνετοὺς αὐτῆς

36 μάχαιραν ἐπὶ τοὺς μαχητὰς αὐτῆς καὶ παραλυθήσονται

37 μάχαιραν ἐπὶ τοὺς ἵππους αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὰ ἅρματα αὐτῶν μάχαιραν ἐπὶ τοὺς μαχητὰς αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὸν σύμμικτον τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ ἔσονται ὡσεὶ γυναῖκες μάχαιραν ἐπὶ τοὺς θησαυροὺς αὐτῆς καὶ διασκορπισθήσονται

38 ἐπὶ τῷ ὕδατι αὐτῆς ἐπεποίθει καὶ καταισχυνθήσονται ὅτι γῆ τῶν γλυπτῶν ἐστιν καὶ ἐν ταῖς νήσοις οὗ κατεκαυχῶντο

39 διὰ τοῦτο κατοικήσουσιν ἰνδάλματα ἐν ταῖς νήσοις καὶ κατοικήσουσιν ἐν αὐτῇ θυγατέρες σειρήνων οὐ μὴ κατοικηθῇ οὐκέτι εἰς τὸν αἰῶνα

40 καθὼς κατέστρεψεν ὁ θεὸς Σοδομα καὶ Γομορρα καὶ τὰς ὁμορούσας αὐταῖς εἶπεν κύριος οὐ μὴ κατοικήσῃ ἐκεῖ ἄνθρωπος καὶ οὐ μὴ παροικήσῃ ἐκεῖ υἱὸς ἀνθρώπου

41 ἰδοὺ λαὸς ἔρχεται ἀπὸ βορρᾶ καὶ ἔθνος μέγα καὶ βασιλεῖς πολλοὶ ἐξεγερθήσονται ἀπ᾽ ἐσχάτου τῆς γῆς

42 τόξον καὶ ἐγχειρίδιον ἔχοντες ἰταμός ἐστιν καὶ οὐ μὴ ἐλεήσῃ φωνὴ αὐτῶν ὡς θάλασσα ἠχήσει ἐφ᾽ ἵπποις ἱππάσονται παρεσκευασμένοι ὥσπερ πῦρ εἰς πόλεμον πρὸς σέ θύγατερ Βαβυλῶνος

43 ἤκουσεν βασιλεὺς Βαβυλῶνος τὴν ἀκοὴν αὐτῶν καὶ παρελύθησαν αἱ χεῖρες αὐτοῦ θλῖψις κατεκράτησεν αὐτοῦ ὠδῖνες ὡς τικτούσης

44 ἰδοὺ ὥσπερ λέων ἀναβήσεται ἀπὸ τοῦ Ιορδάνου εἰς τόπον Αιθαμ ὅτι ταχέως ἐκδιώξω αὐτοὺς ἀπ᾽ αὐτῆς καὶ πάντα νεανίσκον ἐπ᾽ αὐτὴν ἐπιστήσω ὅτι τίς ὥσπερ ἐγώ καὶ τίς ἀντιστήσεταί μοι καὶ τίς οὗτος ποιμήν ὃς στήσεται κατὰ πρόσωπόν μου

45 διὰ τοῦτο ἀκούσατε τὴν βουλὴν κυρίου ἣν βεβούλευται ἐπὶ Βαβυλῶνα καὶ λογισμοὺς αὐτοῦ οὓς ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας Χαλδαίους ἐὰν μὴ διαφθαρῇ τὰ ἀρνία τῶν προβάτων αὐτῶν ἐὰν μὴ ἀφανισθῇ νομὴ ἀπ᾽ αὐτῶν

46 ὅτι ἀπὸ φωνῆς ἁλώσεως Βαβυλῶνος σεισθήσεται ἡ γῆ καὶ κραυγὴ ἐν ἔθνεσιν ἀκουσθήσεται

Tan

‎1 ‏בְּרֵאשִׁ֗ית מַמְלֶ֛כֶת יְהוֹיָקִ֥ם בֶּן־יֹאושִׁיָּ֖הוּ מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֑ה הָיָ֞ה הַדָּבָ֤ר הַזֶּה֙ אֶֽל־יִרְמְיָ֔ה מֵאֵ֥ת יְהוָ֖ה לֵאמֹֽר׃

‎2 ‏כֹּֽה־אָמַ֤ר יְהוָה֙ אֵלַ֔י עֲשֵׂ֣ה לְךָ֔ מוֹסֵר֖וֹת וּמֹט֑וֹת וּנְתַתָּ֖ם עַל־צַוָּארֶֽךָ׃

‎3 ‏וְשִׁלַּחְתָּם֩ אֶל־מֶ֨לֶךְ אֱד֜וֹם וְאֶל־מֶ֣לֶךְ מוֹאָ֗ב וְאֶל־מֶ֙לֶךְ֙ בְּנֵ֣י עַמּ֔וֹן וְאֶל־מֶ֥לֶךְ צֹ֖ר וְאֶל־מֶ֣לֶךְ צִיד֑וֹן בְּיַ֤ד מַלְאָכִים֙ הַבָּאִ֣ים יְרוּשָׁלִַ֔ם אֶל־צִדְקִיָּ֖הוּ מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃

‎4 ‏וְצִוִּיתָ֣ אֹתָ֔ם אֶל־אֲדֹֽנֵיהֶ֖ם לֵאמֹ֑ר כֹּֽה־אָמַ֞ר יְהוָ֤ה צְבָאוֹת֙ אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל כֹּ֥ה תֹֽאמְר֖וּ אֶל־אֲדֹֽנֵיכֶֽם׃

‎5 ‏אָנֹכִ֞י עָשִׂ֣יתִי אֶת־הָאָ֗רֶץ אֶת־הָאָדָ֤ם וְאֶת־הַבְּהֵמָה֙ אֲשֶׁר֙ עַל־פְּנֵ֣י הָאָ֔רֶץ בְּכֹחִי֙ הַגָּד֔וֹל וּבִזְרוֹעִ֖י הַנְּטוּיָ֑ה וּנְתַתִּ֕יהָ לַאֲשֶׁ֖ר יָשַׁ֥ר בְּעֵינָֽי׃

‎6 ‏וְעַתָּ֗ה אָֽנֹכִי֙ נָתַ֙תִּי֙ אֶת־כָּל־הָאֲרָצ֣וֹת הָאֵ֔לֶּה בְּיַ֛ד נְבוּכַדְנֶאצַּ֥ר מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל עַבְדִּ֑י וְגַם֙ אֶת־חַיַּ֣ת הַשָּׂדֶ֔ה נָתַ֥תִּי ל֖וֹ לְעָבְדֽוֹ׃

‎7 ‏וְעָבְד֤וּ אֹתוֹ֙ כָּל־הַגּוֹיִ֔ם וְאֶת־בְּנ֖וֹ וְאֶֽת־בֶּן־בְּנ֑וֹ עַ֣ד בֹּא־עֵ֤ת אַרְצוֹ֙ גַּם־ה֔וּא וְעָ֤בְדוּ בוֹ֙ גּוֹיִ֣ם רַבִּ֔ים וּמְלָכִ֖ים גְּדֹלִֽים׃

‎8 ‏וְהָיָ֨ה הַגּ֜וֹי וְהַמַּמְלָכָ֗ה אֲשֶׁ֨ר לֹֽא־יַעַבְד֤וּ אֹתוֹ֙ אֶת־נְבוּכַדְנֶאצַּ֣ר מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֔ל וְאֵ֨ת אֲשֶׁ֤ר לֹֽא־יִתֵּן֙ אֶת־צַוָּאר֔וֹ בְּעֹ֖ל מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֑ל בַּחֶרֶב֩ וּבָרָעָ֨ב וּבַדֶּ֜בֶר אֶפְקֹ֨ד עַל־הַגּ֤וֹי הַהוּא֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה עַד־תֻּמִּ֥י אֹתָ֖ם בְּיָדֽוֹ׃

‎9 ‏וְ֠אַתֶּם אַל־תִּשְׁמְע֨וּ אֶל־נְבִיאֵיכֶ֜ם וְאֶל־קֹֽסְמֵיכֶ֗ם וְאֶל֙ חֲלֹמֹ֣תֵיכֶ֔ם וְאֶל־עֹֽנְנֵיכֶ֖ם וְאֶל־כַּשָּׁפֵיכֶ֑ם אֲשֶׁר־הֵ֞ם אֹמְרִ֤ים אֲלֵיכֶם֙ לֵאמֹ֔ר לֹ֥א תַעַבְד֖וּ אֶת־מֶ֥לֶךְ בָּבֶֽל׃

‎10 ‏כִּ֣י שֶׁ֔קֶר הֵ֖ם נִבְּאִ֣ים לָכֶ֑ם לְמַ֨עַן הַרְחִ֤יק אֶתְכֶם֙ מֵעַ֣ל אַדְמַתְכֶ֔ם וְהִדַּחְתִּ֥י אֶתְכֶ֖ם וַאֲבַדְתֶּֽם׃

‎11 ‏וְהַגּ֗וֹי אֲשֶׁ֨ר יָבִ֧יא אֶת־צַוָּאר֛וֹ בְּעֹ֥ל מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל וַֽעֲבָד֑וֹ וְהִנַּחְתִּ֤יו עַל־אַדְמָתוֹ֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וַֽעֲבָדָ֖הּ וְיָ֥שַׁב בָּֽהּ׃

‎12 ‏וְאֶל־צִדְקִיָּ֤ה מֶֽלֶךְ־יְהוּדָה֙ דִּבַּ֔רְתִּי כְּכָל־הַדְּבָרִ֥ים הָאֵ֖לֶּה לֵאמֹ֑ר הָבִ֨יאוּ אֶת־צַוְּארֵיכֶ֜ם בְּעֹ֣ל מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֗ל וְעִבְד֥וּ אֹת֛וֹ וְעַמּ֖וֹ וִֽחְיֽוּ׃

‎13 ‏לָ֤מָּה תָמ֙וּתוּ֙ אַתָּ֣ה וְעַמֶּ֔ךָ בַּחֶ֖רֶב בָּרָעָ֣ב וּבַדָּ֑בֶר֙ כַּֽאֲשֶׁר֙ דִּבֶּ֣ר יְהוָ֔ה אֶל־הַגּ֕וֹי אֲשֶׁ֥ר לֹֽא־יַעֲבֹ֖ד אֶת־מֶ֥לֶךְ בָּבֶֽל׃

‎14 ‏וְאַֽל־תִּשְׁמְע֞וּ אֶל־דִּבְרֵ֣י הַנְּבִאִ֗ים הָאֹמְרִ֤ים אֲלֵיכֶם֙ לֵאמֹ֔ר לֹ֥א תַעַבְד֖וּ אֶת־מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֑ל כִּ֣י שֶׁ֔קֶר הֵ֖ם נִבְּאִ֥ים לָכֶֽם׃

‎15 ‏כִּ֣י לֹ֤א שְׁלַחְתִּים֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְהֵ֛ם נִבְּאִ֥ים בִּשְׁמִ֖י לַשָּׁ֑קֶר לְמַ֨עַן הַדִּיחִ֤י אֶתְכֶם֙ וַאֲבַדְתֶּ֔ם אַתֶּ֕ם וְהַנְּבִאִ֖ים הַֽנִּבְּאִ֥ים לָכֶֽם׃

‎16 ‏וְאֶל־הַכֹּהֲנִים֩ וְאֶל־כָּל־הָעָ֨ם הַזֶּ֜ה דִּבַּ֣רְתִּי לֵאמֹ֗ר כֹּה֮ אָמַ֣ר יְהוָה֒ אַֽל־תִּשְׁמְע֞וּ אֶל־דִּבְרֵ֣י נְבִֽיאֵיכֶ֗ם הַֽנִּבְּאִ֤ים לָכֶם֙ לֵאמֹ֔ר הִנֵּ֨ה כְלֵ֧י בֵית־יְהוָ֛ה מוּשָׁבִ֥ים מִבָּבֶ֖לָה עַתָּ֣ה מְהֵרָ֑ה כִּ֣י שֶׁ֔קֶר הֵ֖מָּה נִבְּאִ֥ים לָכֶֽם׃

‎17 ‏אַל־תִּשְׁמְע֣וּ אֲלֵיהֶ֔ם עִבְד֥וּ אֶת־מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל וִֽחְי֑וּ לָ֧מָּה תִֽהְיֶ֛ה הָעִ֥יר הַזֹּ֖את חָרְבָּֽה׃

‎18 ‏וְאִם־נְבִאִ֣ים הֵ֔ם וְאִם־יֵ֥שׁ דְּבַר־יְהוָ֖ה אִתָּ֑ם יִפְגְּעוּ־נָא֙ בַּֽיהוָ֣ה צְבָא֔וֹת לְבִלְתִּי־בֹ֜אוּ הַכֵּלִ֣ים׀ הַנּוֹתָרִ֣ים בְּבֵית־יְהוָ֗ה וּבֵ֨ית מֶ֧לֶךְ יְהוּדָ֛ה וּבִירוּשָׁלִַ֖ם בָּבֶֽלָה׃ פ

‎19 ‏כִּ֣י כֹ֤ה אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת אֶל־הָֽעַמֻּדִ֔ים וְעַל־הַיָּ֖ם וְעַל־הַמְּכֹנ֑וֹת וְעַל֙ יֶ֣תֶר הַכֵּלִ֔ים הַנּוֹתָרִ֖ים בָּעִ֥יר הַזֹּֽאת׃

‎20 ‏אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־לְקָחָ֗ם נְבֽוּכַדְנֶאצַּר֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל בַּ֠גְלוֹתוֹ אֶת־יכוניה יְכָנְיָ֨ה^m בֶן־יְהוֹיָקִ֧ים מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֛ה מִירֽוּשָׁלִַ֖ם בָּבֶ֑לָה וְאֵ֛ת כָּל־חֹרֵ֥י יְהוּדָ֖ה וִירוּשָׁלִָֽם׃ ס

‎21 ‏כִּ֣י כֹ֥ה אָמַ֛ר יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל עַל־הַכֵּלִ֗ים הַנּֽוֹתָרִים֙ בֵּ֣ית יְהוָ֔ה וּבֵ֥ית מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֖ה וִירוּשָׁלִָֽם׃

‎22 ‏בָּבֶ֥לָה יוּבָ֖אוּ וְשָׁ֣מָּה יִֽהְי֑וּ עַ֠ד י֣וֹם פָּקְדִ֤י אֹתָם֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְהַֽעֲלִיתִים֙ וַהֲשִׁ֣יבֹתִ֔ים אֶל־הַמָּק֖וֹם הַזֶּֽה׃ פ

Vul

1 In principio regni Joakim filii Josiæ regis Juda, factum est verbum istud ad Jeremiam a Domino, dicens:

2 Hæc dicit Dominus ad me: Fac tibi vincula et catenas, et pones eas in collo tuo,

3 et mittes eas ad regem Edom, et ad regem Moab, et ad regem filiorum Ammon, et ad regem Tyri, et ad regem Sidonis, in manu nuntiorum qui venerunt Jerusalem ad Sedeciam regem Juda.

4 Et præcipies eis ut ad dominos suos loquantur: Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël: Hæc dicetis ad dominos vestros:

5 Ego feci terram, et homines, et jumenta quæ sunt super faciem terræ, in fortitudine mea magna, et in brachio meo extento, et dedi eam ei qui placuit in oculis meis.

6 Et nunc itaque ego dedi omnes terras istas in manu Nabuchodonosor regis Babylonis servi mei: insuper et bestias agri dedi ei, ut serviant illi:

7 et servient ei omnes gentes, et filio ejus, et filio filii ejus, donec veniat tempus terræ ejus et ipsius: et servient ei gentes multæ et reges magni.

8 Gens autem et regnum quod non servierit Nabuchodonosor regi Babylonis, et quicumque non curvaverit collum suum sub jugo regis Babylonis, in gladio, et in fame, et in peste visitabo super gentem illam, ait Dominus, donec consumam eos in manu ejus.

9 Vos ergo nolite audire prophetas vestros, et divinos, et somniatores, et augures, et maleficos, qui dicunt vobis: Non servietis regi Babylonis:

10 quia mendacium prophetant vobis, ut longe vos faciant de terra vestra, et ejiciant vos, et pereatis.

11 Porro gens quæ subjecerit cervicem suam sub jugo regis Babylonis, et servierit ei, dimittam eam in terra sua, dicit Dominus, et colet eam, et habitabit in ea.

12 Et ad Sedeciam regem Juda locutus sum secundum omnia verba hæc, dicens: Subjicite colla vestra sub jugo regis Babylonis, et servite ei et populo ejus, et vivetis.

13 Quare moriemini, tu et populus tuus, gladio, et fame, et peste, sicut locutus est Dominus ad gentem quæ servire noluerit regi Babylonis?

14 Nolite audire verba prophetarum dicentium vobis: Non servietis regi Babylonis: quia mendacium ipsi loquuntur vobis:

15 quia non misi eos, ait Dominus, et ipsi prophetant in nomine meo mendaciter, ut ejiciant vos, et pereatis, tam vos quam prophetæ qui vaticinantur vobis.

16 Et ad sacerdotes, et ad populum istum, locutus sum, dicens: Hæc dicit Dominus: Nolite audire verba prophetarum vestrorum, qui prophetant vobis, dicentes: Ecce vasa Domini revertentur de Babylone nunc cito: mendacium enim prophetant vobis.

17 Nolite ergo audire eos: sed servite regi Babylonis, ut vivatis: quare datur hæc civitas in solitudinem?

18 Et si prophetæ sunt, et est verbum Domini in eis, occurrant Domino exercituum, ut non veniant vasa quæ derelicta fuerant in domo Domini, et in domo regis Juda, et in Jerusalem, in Babylonem.

19 Quia hæc dicit Dominus exercituum ad columnas, et ad mare, et ad bases, et ad reliqua vasorum quæ remanserunt in civitate hac,

20 quæ non tulit Nabuchodonosor rex Babylonis cum transferret Jechoniam filium Joakim regem Juda de Jerusalem in Babylonem, et omnes optimates Juda et Jerusalem:

21 quia hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël, ad vasa quæ derelicta sunt in domo Domini, et in domo regis Juda et Jerusalem:

22 In Babylonem transferentur, et ibi erunt usque ad diem visitationis suæ, dicit Dominus, et afferri faciam ea, et restitui in loco isto.